Ks. dziekan Tomasz Gabriel urodził się 1 stycznia 1865 r. w Dobrzeniu Wielkim na Opolszczyźnie, z ojca Tomasza, rolnika, i matki Rozalii z domu Bieniusa. Maturę zdał w gimnazjum w Opolu w 1887 r. Teologię studiował na Uniwwersytecie we Wrocławiu. Tam też, 23 czerwca 1891 r., przyjął święcenia kapłańskie. Był aktywnym działaczem Towarzystwa Naukowego Akademików Górnoślązaków. Najpierw został kapelanem w Oleśnie, później (1896) - proboszczem w Bralinie. Był niestrudzonym bojownikiem o polskość Bralina w czasach pruskich. Wraz z Janem /Hanysem/ Rybarkiem i Benedyktem Jańskim opracował memorandum o polskości Sycowskiego dla komisji alianckiej działającej na Górnym Śląsku. Przemawiał, agitował, zbierał podpisy pod memorandum. Przyjaźnił się z ks. Michałem Przywarą, językoznawcą, dialektologiem, proboszczem z Nowej Wsi Książęcej. Niemcy wydali wyrok śmierci na ks. Gabriela. Znalazł się na czarnej liście Grenzschutzu. Pełnił funkcjędziekana dekanatu bralińskiego oraz radcy do spraw skrawka Śląska przyłączonego w 1920 r. do powiatu kępińskiego. Po odrodzeniu państwa polskiego odznacozny został orderem Polonia Restituta za pracę naradowościową i działalność wśród ludności na Śląsku. Był inicjatorem budowy pomnika (1928) upamiętniającego śmierć 49 mieszkańców Bralina w czasie I wojny światowej. Aż do śmierci patronował polskim organizacjom w swojej parafii. Ks. T. Gabriel zmarł 4 kwietnia 1930 r. Został pochowany przy kościele pw. św. Anny. (Źródło www.bralin.pl)