Zofia Szembekówna - urodziła się 10 listopada 1884 roku w Siemianicach, jako druga córka Piotra hr. Szembeka i Marii z Fredrów hr. Szembekowej. Podobnie jak siostra Jadwiga zajmowała się badaniami archeologicznymi na terenie Siemianic. Po zamążpójściu siostry samodzielnie kontynuowała prace wykopaliskowe. W sumie odkryła i przebadała około 100 grobów. Kontynuowała również badania etnograficzne i w 1909 roku opublikowała "Dalsze przyczynki do etnografii Wielkopolski". Wkrótce okazało się, że urzekł ją inny ideał - służba Bogu. W 1909 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Niepokalanek. Miała wówczas 25 lat. Rozpoczęła nowicjat zakonny jako siostra Maria Krysta w Jazłowcu na kresach wschodnich. W życiu zakonnym przeszła przez różne placówki zakonne. Zasłynęła jako znakomita nauczycielka języka polskiego i historii. Jej decyzja o poświęcaniu się życiu zakonnemu nie przerwała jednak jej wcześniejszych zainteresowań. Zajęła się przeszłością zgromadzenia. Wspólnie z siostrą M. Skórzewską w 1929 r opracowały życiorysy założycielek Zgromadzenia Sióstr Niepokalanek. W czasie okupacji hitlerowskiej, będąc przełożoną domu zakonnego w Nowym Sączu tajnie nauczała. Niewątpliwie też przyczyniła się do uratowania tamtejszego klasztoru przed likwidacją. W 1967 r roku napisała dwa tomy pamiętników pt. "Z dziejów Siemianic". Zmarła 18 lipca 1974 r w Szymanowie pod Sochaczewem. Do końca ostatnich dni swego życia żywo interesowała się wszystkim co miało związek z archeologią, etnografią i historią.
(http://krymac.webpark.pl/Zofia_Szembekowna_zyciorys.htm)