Feliks Adamski (ur. 20 maja 1897 w Olszowej, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – chorąży Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej. Pośmiertnie awansowany na podporucznika.
Syn Jana i Zofii z domu Stasiak. Ukończył szkołę powszechną w Olszowie.
W 1915 został wcielony do armii niemieckiej i wziął udział w I wojnie światowej.

Uczestniczył w powstaniu wielkopolskim. W 1919 roku ukończył wojenny kurs dla oddziałów szturmowych w Belgii i kursy kreślarsko-budowlany]. Od 1919 roku w Wojsku Polskim. Służył najpierw w 12 Pułku Piechoty, a następnie w 70 Pułku Piechoty. Na froncie wojny polsko-bolszewickiej walczył od 1919 do października 1920 roku jako dowódca kompanii, a następnie batalionu. Za walki pod wsiami Grynowicze i Głodawą został odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl. (nr 3021). Ponadto w uznaniu zasług wszedł w skład delegacji wręczającej 11 listopada 1920 roku buławę marszałkowską Józefowi Piłsudskiemu.
Do roku 1927 służył w 70 pp. Ukończył Centrum Szkolenia Podoficerów Piechoty nr 1 w 1922 roku. Od 31 grudnia 1927 służył w 10 batalionie KOP a od 1934 roku w batalionie KOP „Krasne” jako młodszy oficer kompanii.
17 września 1939 roku batalion został okrążony podczas wycofywania się w kierunku Wilna. Feliks Adamski dostał się do sowieckiej niewoli w nieznanych okolicznościach przed 23 września. 22 września był widziany przez rodzinę już jako jeniec w wagonie towarowym na stacji kolejowej w Krasnem nad Uszą. Został osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku. Do rodziny dotarły listy nadawane przez niego do marca 1940 roku. Chorąży Adamski został zamordowany między 9 a 11 kwietnia 1940 roku w Katyniu. Pośmiertnie awansowany na podporucznika.
Był żonaty z Jadwigą z Wiśniewskich, z którą miał trzy córki (Alfredę, Aleksandrę i Halinę) i dwóch synów (Tadeusza i Edwarda). Od 1934 roku rodzina Adamskich mieszkała w Krasnem nad Uszą, od sierpnia 1939 roku w nowym domu w pobliżu dworca kolejowego. W marcu 1940 roku żona została wraz z dziećmi deportowana z Krasnego do rejonu ciurupińskiego w obwodzie pawłodarskim w północno-wschodniej części Kazachskiej SRR. Do Polski powrócili latem 1946 roku.
Feliks Adamski upamiętniony został w ramach akcji "Dęby Pamięci - Katyń, ocalić od zapomnienia". „Dąb Pamięci” przy ul. Grabowskiej 4 w Kępnie (certyfikat nr 001162/008156/WE/2009) – posadzony został w 2009 roku przez uczniów Gimnazjum im. ks. Zdzisława Peszkowskiego w Krążkowach.