Wieś w wieku XIV. zwana Domaszulawo, potem Domasław. W wieku XV. właścicielem był Domasołowski. Od mniej więcej 1540 roku do roku 1676 był Domasłów własnością Trzcińskich, od których kupił ją Pozer.
Własnością Pozerów był Domasłów do roku 1842, w którym kupił go za 110300 talarów ks. Karol Biron.
W roku 1835 natrafiono przy kopaniu piasku na szkielet ludzki, przy którym był nóż. W roku 1836 wykopano w tym miejscu trzy kamienne gliną połączone ołtarze, na których był na 3 cale grubości węgiel drzewny. Na jednym palenisku był szkielet z zupełnie zdrowymi zębami. Przy głowie tegoż stała urna około 5 cali wysoka, pięknym rysunkiem ozdobiona. Robiona była bez pomocy koła garncarskiego z gliny. Podobne dwie urny stały przy tułowiu tegoż szkieletu. W r. 1926 natrafiono przy kopaniu dołu na ziemniaki znowu na urnę z węglem i popiołem, która wskutek nieostrożności robotników została rozbita.

Domasłów otaczają dwa potoki: Czarna i Biała Widawa.

Szosę Domasłów - Perzów zbudowano w roku 1899.
Szosę Syców - Trębaczów, przechodzącą przez Domasłów, w roku 1889.
Pierwszą szkołę wybudowano w roku 1787 z drewna i gliny i pokryto ją słomą. W roku 1836 zbudowano szkołę murowaną, która po różnych przeróbkach do dziś stoi. Do roku 1920 była szkoła ewangelicką, od roku 1920 zaś katolicką.
W miejscu jest kościół katolicki, który był parafialnym od wieku XIV. do XVIII pod nazwą św. Stanisława. W czasie reformacji z końcem XVI wieku kościołem zawładnęli protestanci, którzy w r. 1654 zmuszeni zostali kościół katolikom oddać. W początkach wieku XVIII zbudowano nowy kościół pod nazwą św. Idziego.
Ostatnim proboszczem w Domasłowie był do roku 1758 ks. Cauza. Po nim sprawy duszpasterskie w Domasłowie załatwiał proboszcz z Trębaczowa, potem z Turków. W roku 1829 Domasłów przyłączono do parafii Turkowskiej, do której należał do stycznia 1929 roku, w którym J. E. Ks. Kardynał-Prymas Hlond utworzył w Domasłowie samodzielną parafię, do której należą także Miechów i Koza Wielka. W roku 1820 wymurowano nowy kościół pokryty gontem. Ten kościół stał niecałe 100 lat, bo w r. 1916 wskutek uderzenia pioruna spalił się z wszystkim, co w nim było.
Resztki dzwonów pozbierano i przelano na jeden dzwon który zawieszony został w nowo wybudowanym w r. 1923 kościele. Materiału budulcowego na nowy kościół dostarczył patron książę Biron.
Dwór posiadał w 1928 roku 458 ha ziemi uprawnej, 160 ha łąk, 45 ha nieużytków. Dzierżawcą był p. Kazimierz Sroka.
Nadmienić wypada, że Domasłów był zawsze czysto polską wsią, o czym świadczy np. zeznanie nauczyciela, który, obejmując w roku 1830 posadę w Domasłowie, uskarżał się, że miał wielkie trudności do zwalczania, bo ludność i dzieci nie znały wcale języka niemieckiego.

Edytowano 2razy, ostatnia edycja 2009-01-24 21:52:54