Okazuje się, że święcenia kapłańskie 21 czerwca 1897 r. Paweł Nieborowski przyjął razem z Janem Grosskiem, urodzonym z Mnichowicach (mylnie podaje się nierzadko Chojęcin), Franciszkiem Paterokiem - wielkim miłośnikiem przyrody, kolekcjonerem ptaków i motyli czy Ryszardem Rasskiem - poprzednikiem ks. Michała Lewka rodem z Bralina na probostwie w Tarnowskich Górach czy ks. Franciszkiem Skibą, kolejnym rychtalskim proboszczem (1922-1939). W sumie tego sakramentu kardynał Kopp udzielił wówczas 68 klerykom.

Przyszły ksiądz urodził się 9 lutego 1873 r. w Ornontowicach, parafia Dębieńsko Wielkie (Groß Dubensko).
Był synem Paula i Anny z d. Ledwoch małżeństwa Nieborowskich. Ochrzczony został 16 lutego 1873 r. w kościele filialnym w Ornontowicach, a rodzicami chrzestnymi byli Robert Marks i Flora Kotzur. W akcie chrztu (wpis nr 37) zapisano, że jego ojciec jest mistrzem kowalstwa (Schmiede Meister) - nie był właścicielem huty jak podają w E -encyklopedii. Prawdopodobnie nie był też właścicielem kuźni w której pracował, na co wskazują częste przeprowadzki rodziny Nieborowskich i różne profesje jakie wpisano jego ojcu w aktach chrztów innych dzieci tego małżeństwa: sklepikarz, handlarz obwoźny, górnik. W księgach metrykalnych chrztów, małżeństw i zgonów śląskich parafii, osobom w nich zapisanych, którym przed ich nazwiskiem pisano „von” oznaczało ich szlacheckie pochodzenie.
Ojciec księdza, Paul Nieborowski, ani jego żona Anna z d. Ledwoch nie byli szlacheckiego pochodzenia.
Ksiądz Paul Nieborowski będąc proboszczem w Rychtalu, uzyskał w 1910 roku tytuł doktora filozofii, a w pisanych przez siebie i publikowanych opracowaniach używał m.i. pseudonimu P.W. von Marienburg, co miało by sugerować jego szlachectwo. W roku 1913 zlecił miejscowemu organmistrzowi Josephowi Bachowi budowę nowych organów w tamtejszym kościele parafialnym. Na cokole prospektu tych organów kazał namalować 2 niewielkie malowidła. Pierwsze jest ściśle związane z wiarą katolicka. Drugie z nich przedstawia herb Prawdzic, którym posługiwało się ponad 500 nazwisk polskich rodzin szlacheckiego pochodzenia w tym Nieborowscy. Tym herbem pieczętowało się wiele wybitnych postaci polskiej historii, m.i.:
Krzysztof Arciszewski – generał i admirał, pogromca Szwedów pod Oliwą,
Antoni Patek – powstaniec listopadowy z 1830 r. odznaczony złotym krzyżem Virtuti Militari, emigrant,
założyciel znanej firmy zegarmistrzowskiej w Szwajcarii,
Józef Chełmoński – artysta malarz XIX – XX w.

Z powyższych faktów nasuwa się wniosek, że ks. Nieborowski był megalomanem, a posługiwanie się wcześniej wspomnianym pseudonimem i uwiecznionym na organach herbem Prawdzic, było tylko jego „chciejstwem” dodania, przypisania sobie do tytułu dra filozofii szlachectwa.

Paul Waldemar Nieborowski (1873 − 1948) – katolicki ksiądz wyświęcony w Breslau, tu na uniwersytecie studiował, w 1910 roku uzyskał doktorat, publicysta, autor marnych utworów literackich w języku polskim i niemieckim. Piórem walczący o przynależność Śląska do Niemiec. W latach 1905−1920 – rychtalski proboszcz. Później w Breslau, założył tu wydawnictwo Wahlstatt-Verlag. W latach 1938−1942, już jako ksiądz emeryt, sprawował posługę duszpasterską w parafii św. Henryka. Zmarł w Gladbach (Niemcy).
Źródło: przypis w Piotr Kokociński Człowiek z botanizerką https://opt-art.n...mierci-ii/