Hermann Aron (ur. 1 października 1845 w Kępnie, zm. 29 sierpnia 1913 w Bad Homburg) był niemieckim fizykiem, wynalazcą i przemysłowcem w dziedzinie elektrotechniki.
Hermann Aron urodził się w żydowskiej rodzinie Dorothei i Mosesa Arona, kupca i kantora. Ojciec widział syna jako uczonego i pisarza żydowskiego, ale zamożni krewni doceniając zdolności chłopca w 1862 wysłali go do Berlina, zapewniając naukę w pierwszym gimnazjum realnym (Köllnische Realgymnasium) łączącym wykształcenie klasyczne z nowoczesnymi naukami przyrodniczymi. Po jego ukończeniu, w 1867-1868 zaliczył dwa semestry medycyny na uniwersytecie, później przeszedł na wydział matematyczno-przyrodniczy, gdzie słuchał wykładów matematyka Karla Weierstrassa, fizyka Heinricha Wilhelma Dove'a i chemika Augusta Wilhelma von Hofmanna. Równolegle w semestrach letnich 1869 i 1870 studiował na uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie wykładali tacy luminarze nauki jak Hermann von Helmholtz (lekarz, fizjolog, fizyk i filozof, twórca zasady zachowania energii), Gustaw Kirchhoff (fizyk, twórca praw w chemii fizycznej i obwodach elektrycznych) i matematyk Leo Königsberger. Po ukończeniu studiów Aron wrócił do Berlina, gdzie od kwietnia 1872 został asystentem fizyka Adolpha Paalzowa w laboratorium akademii handlowej (
Königliche Gewerbeakademie). W październiku 1873 na uniwersytecie uzyskał doktorat (rozprawą o sprężystości) i tam oraz w wojskowej szkole armii pruskiej (Vereinigten königliche Artillerie- und Ingenieurschule) do 1910 wykładał fizykę. Po habilitacji w czerwcu 1876 na uniwersytecie (z wyładowań elektrycznych) był w latach 1877-1895 prywatnym docentem, a od 1888 profesorem fizyki. W grudniu 1879 został członkiem założycielem stowarzyszenia elektryków (
https://de.wikipe...her_Verein późniejszy Verband Deutscher Elektrotechniker), którego w latach 1882-1884 był pierwszym sekretarzem. Naukowo zajmował się głównie zagadnieniami nowej ówczesnej dziedziny – elektrotechniki. W 1880 wydał pierwsze praktyczne opracowanie o instalacji przewodowego telegrafu w magazynach prochu oraz zaczął pracować nad akumulatorami. W 1881 poślubił Betty Landsberger. Publikował prace teoretyczne na temat kondensatorów, mikrofonów, akumulatorów, kabli i kryształów. W czerwcu 1882 uzyskał pierwszy patent na ulepszenie akumulatorów ołowiowych, a w 1886 na ogniwo rtęciowo-zasadowe. W 1883 nastąpiła domniemana próba telegrafii bezprzewodowej (o 10 lat wyprzedził Guglielma Marconiego) i zaprezentował swoją metodę na międzynarodowej wystawie elektrycznej we Wiedniu (
Internationale Electrische Ausstellung). W październiku tego roku rozpoczął pracę nad użytkowym licznikiem energii elektrycznej z zegarami wahadłowymi o napędzie sprężynowym, który opatentował w czerwcu 1884, a już w grudniu tego roku uzyskał patent na zegar z naciągiem elektrycznym. Swój działający w Berlinie od 1882 warsztat doświadczalny w 1883 przekształcił w fabrykę liczników energii elektrycznej (H. Aron Elektrizitätszähler Fabrik GmbH), która do jesieni 1885 wyprodukowała pierwszą setkę liczników
http://www.kepnos...o_id=38508. Liczniki były trafionym wyrobem rynkowym wobec rosnącej produkcji i zużycia energii elektrycznej. W 1891 opatentował dziś powszechnie stosowany układ Arona (komentarz #3). Te wynalazki były ważne dla rozwoju sieci energetycznej prądu przemiennego jedno- i trójfazowego. W 1890 Aron opuścił uniwersytet (darmowo pracując tam godzinę tygodniowo), aby zajmować się tylko produkcją i wdrażać swoje wynalazki. Oprócz liczników fabryka produkowała przekładniki prądowe i napięciowe, umożliwiające zdalne pomiary w sieciach, przekaźniki czasowe itp. Rozwój firmy spowodował powstanie oddziałów produkcyjnych w Paryżu 1890, Londynie 1893, Świdnicy
https://pl.wikipe...owej_Pafal i Wiedniu 1897 (Elektra-Apparatenbau GmbH 1906).
Jako uznany naukowiec i odnoszący sukcesy przedsiębiorca Aron był wielokrotnie nagradzany, m. in. w 1894 tytułem tajnego radcy rządowego (Geheimer Regierungsrat), ponieważ doceniono jego prace nad bronią w szkole armii pruskiej.
W 1912 przekazał synowi Manfredowi kierownictwo, a później większość udziałów w firmach, których dalsze dzieje opisano np. w
https://de.wikipe...rmann_Aron.
Zmarł w uzdrowisku Bad Homburg k/ Frankfurtu n/ Menem, lecz został pochowany na cmentarzu żydowskim w Berlinie-Weißensee
http://www.kepnos...to_id=4589.
Opracował amalina na podstawie: Katzir Shaul, From academic physics to invention and industry: the course of Hermann Aron’s (1845–1913) career, 2009
https://www.mpiwg...s/P370.PDF,
https://www.lagis...X#heading3,
https://berlinges...fabrik.htm oraz
https://de.linkfa...rmann_Aron.
Dodane przez: | sirena32
|
|
Ocena: | Brak |
Data: | 14/11/2009 20:56 |
|
Komentarzy: | 3 |
Wymiary: | 132 x 149 pikseli |
|
Liczba wyświetleń: | 2259 |
Rozmiar pliku: | 8.42kB |
|
| |
| | |
| |
|
|