Informacje o pomniku znajdującym się na cmentarzu parafialnym w Opatowie, umieszczone w książce "Dzieje parafii pw. Św. Floriana w Opatowie" autorstwa Marka Kowalskiego, wydanej w 1998 roku, str. 51 - 52
"… W 1925 roku w centrum cmentarza postawiono pomnik ku czci poległym i zmarłym podczas wojny 1914 - 1924 o niepodległość Ojczyzny. Inicjatorem pomysłu był Piotr Pregiel - prezes Towarzystwa Powstańców i Wojaków w Opatowie.
Na początku 1925 roku powołano Komitet Obywatelski budowy pomnika. Już na starcie pojawiły się jednak trudności finansowe. Brak też było stosownego miejsca jego usytuowania. Pomysł zdaje się upadać . Z dokumentów wynika, że pierwotnie pomnik miał być okazały i oryginalny. Prawdopodobnie liczono na fundusze państwowe. Na kolejnym posiedzeniu Towarzystwa zapada decyzja wybudowania go własnymi siłami i to niestety w skromniejszym wymiarze. W końcu 2 sierpnia 1925 roku podjęta została ostatecznie uchwała , aby z okazji zakupienia sztandaru dla Towarzystwa przystąpić do jego budowy. Miejsce wybrano na cmentarzu. Termin odsłonięcia i poświęcenia pomnika i sztandaru ustalono na dzień 28 sierpnia 1925 roku. Od razu podjęto energiczne kroki. Uzyskano zgodę ks. dziekana A. Zarzyckiego na lokalizację. Ponadto ogłosił on kwestę domową na ten cel. Wykonanie projektu zlecono technikowi budowlanymi F. Fenglerowi, za prace murarskie odpowiedzialny był druh Jan Kasprzak a malarskie Wojciech Siwik z Kępna. Zaczęto zbierać pieniądze. Głównymi ofiarodawcami byli początkowo członkowie Towarzystwa i mieszkańcy Opatowa. Mimo to zebrana kwota była skromna. Wpłynęło to na jeszcze uboższy jego kształt. Jednocześnie zwrócono się z apelem do innych wiosek. Ofiary były dwojakiego rodzaju: w gotówce i w naturze. W sumie zebrano 405,55 zł. Wśród ofiarodawców wyróżnili się: A. Fengeler - 15 zł, St. Bytnerowicz - 10 zł, ks. A. Zarzycki - 10 zł, Witold Wieruszowski - 5 zł, Antoni Ciusielski - 5 zł, Kasper Moska - 5 zł,(wszyscy z Opatowa), Fr. Wunschik - 10 zł, (Łęka Opat.), Henryk Wesołowski - 5 zł (Bolesławiec).Natomiast Czesław Fengler - sekretarz obwodowy - opłacił korespondencję za 15 zł. Około 30 osób złożyło ofiary w materiałach takich jak: śruby, beczki cementu, żwir, gruz. Wzruszające są ofiary złożone w naturze: jaja, zboże czy zwierzęta. Trzeba tu wyraźnie zaznaczyć, że często wartością przewyższały wyżej wspomniane ofiary gotówkowe. Przykładowo Ignacy Moik z Dobrygościa przekazał cetnar żyta o wartości 8 zł, Józef Taras 1 owcę, którą sprzedano za 7 zł, Koch ze Słupi dostarczył 2 kubiki gruzu i wóz szutu za 22 zł. Byli też tacy, którzy wsparli budowę pracą fizyczną. Wyróżnił się tu Jan Kasprzak z synami, wykonując prace o wartości 28 zł.
Wreszcie po 28 dniach imponującej pracy pomnik został ukończony, i zgodnie z planem 30 sierpnia 1925 roku nastąpiło jego odsłonięcie i poświęcenie. Dokonali tego starosta Kasprzak i ks. A. Zarzycki. Opiekę nad pomnikiem przekazano parafianom opatowskim. Na marginesie tegoż pomnika jawi się już nieraz przeze mnie stawiane pytanie: "Dlaczego do dzisiaj w gminie nie ma miejsca upamiętniającego poległych w II wojnie światowej"?. Wydaje się, że społeczeństwo, które nie czci przeszłych pokoleń podcina własne korzenie."…"
Na tablicach widoczne są pęknięcia, to ślady zniszczeń dokonanych przez okupanta niemieckiego w czasie II wojny światowej. Orzeł i tablice zostały przechowane (z narażeniem życia) przez mieszkańców Opatowa i po wojnie ponownie zamieszczono je na pomniku.