kempen napisał/a:
Neobarok wilhelmiński - tak jak nasza SP nr 1 i LO nr 1 -
Nasze szkoły są zdecydowanie bardziej klasycystyczne, a w szczególności LO.
W Namysłowie jest "czysty" neobarok , u nas LO nawiązuje do architektury "rodzimej" niemieckiej (Heimatstil). Wystarczy porównać nasze liceum z LO nr 1 Richarda Pluddemanna z Wrocławia, które zachowując oczywiście skalę jest praktycznie identyczne: http://dolny-slas...ity=509268
Historia szpitala w Namysłowie:
W chwili, kiedy dobiega końca modernizacja szpitala miejskiego, warto poznać dzieje rozwoju służby zdrowia. Ciekawostką może być fakt, że jeszcze 60 lat temu lecznica działała w innym miejscu niż obecnie.
O pierwszych punktach, które dzisiaj nazwalibyśmy aptekami, kroniki miejskie wspominają już w XIV wieku. Były to miejsca z ziołami leczniczymi oraz specyfikami pomagającymi na różne dolegliwości. Pierwsza profesjonalna apteka w Namysłowie powstała dopiero w XVII wieku. Działały też szpitale, ale były to raczej placówki w rodzaju dzisiejszych zakładów opiekuńczych i przytułków. Bezpłatne korzystanie z takich przybytków przysługiwało biednym, starym i schorowanym mieszkańcom miasta. Natomiast zakłady takie utrzymywały się z datków zamożnych mieszczan oraz zapisów jakie w testamentach umieszczali ich dobroczyńcy.
W 1384 rok działało w Namysłowie już pierwsze hospicjum namysłowskie pod wezwaniem św. Ducha i św. Jerzego. Natomiast przytulisko dla chorych na trąd istniało w XIV wieku. Nie znane jest jego dokładnego położenia ale wiadomo, iż znajdowało się koło mostu prowadzącego do miasta. W 1456 roku burmistrz Stefan Kun z rajcą Retschem kupili od niejakiego Jana Wynerna i jego żony Gertrudy folwark za 150 florenów, z którego dochód został przeznaczony na działalność miejskiego szpitala. Folwark działał w Ligotce. W 1538 roku klasztor pofranciszkański został zamieniony na szpital. Pierwsze lecznice zaczęto budować dopiero w XIX wieku. W 1817 rajcy miejscy uchwalili sprzedaż grożącego zawaleniem dawnego domu opieki dla chorych na Krakowskim Przedmieściu. Radni przeznaczyli dochód z tej transakcji na budowę nowego szpitala, która ostatecznie ruszyła w 1818 roku. Dzisiaj w tym obiekcie mieści się szkoła muzyczna. W 1824 roku przeprowadzono natomiast obowiązkowe badania dla mieszkańców, którzy nie przekroczyli 30. roku życia. W Namysłowie często panowały epidemie ospy. Dlatego w 1858 roku przeprowadzono obowiązkowe szczepienia przeciwko tej chorobie. Duży szpital miejski (1919-1920) na ponad 200 osób działał w budynku, gdzie po wojnie mieściła się przychodnia zdrowia. Chodzi o obiekt przy ul. Mickiewicza, który dzisiaj stoi nieużytkowany.
Natomiast miejsce, w którym dzisiaj działa szpital, przed wojną należało do zakonu Bonifratrów. Duchowni prowadzili w nim zakład opiekuńczo-leczniczy dla kalekich chłopców i mężczyzn chorych na epilepsję. Opiekowali się nimi, poza średnim personelem medycznym, lekarz internista, ortopeda i chirurg. W szpitalu uczono młodzież zawodów.
Budynek obecnego szpitala powiatowego wybudowano w latach 1911 - 1913. Do dzisiaj zachował praktycznie niezmieniony kształt. Co prawda dobudowano do niego nowy obiekt z przychodniami, oszklony korytarz i nowe sale operacyjne, to bryła zabytkowego budynku pozostała niezmieniona.