Wiedza o herbach jest bardzo obszerna ale i bardzo ciekawa.
W polskiej heraldyce odmiennie aniżeli w Europie zachodniej istniała duża dowolność w przedstawianiu herbów-stąd odmiany podstawowego herbu.W Europie zachodniej kazda zmiana skutkowała powstaniem nowego herbu.
Dlaczego na ziemiach polskich istniała taka dowolnośc?Odpowiedź-nie było urzędu herolda dbającego o przestrzeganie prawidłowego wyglądu i przynależności herbu.
Skad tak duża liczba rodzin posługujących się tym samym herbem?Wg Alfreda Znamierowskiego:
W heraldyce polskiej odmiennie aniżeli w zachodniej Europie herb nie należał tylko do jednej rodziny.Był znakiem rodu herbowego składającego się z kilku do kilkuset rodzin.
Tylko w Polsce nadawano herbom nazwy od nazwy rodu herbowego.Mozna było zmieniac nazwiska,lecz pozostawało się rodowcem-czyli członkiem rodu herbowego.Zmiana nazwiska najczęściej związana była z przeniesieniem sie rodziny do nowo nabytych dóbr,od nazwy których brano nazwiska.Tak więc bracia mogli mieć rózne nazwiska lecz herb ten sam.
Wg.Alfreda Znamierowskiego:"W herbach rodowych korona na hełmie nie jest insygnium władzy,lecz tylko elementem dekoracyjnym herbu.Rola praktyczna korony polega na przysłonięciu miejsca mocowania klejnotu do hełmu.Jest to korona otwarta,składająca się z czterech liści(kwiatonów lub fleuronów) i czterech gałek (pereł)Widoczne są 3 fleurony i 2 gałki między nimi.Taką koronę. określa się mianem szlacheckiej.
Klejnot w tym przypadku-zbrojne ramię i 3 strusie pióra.Klejnot jest najwazniejszym po godle elementem herbu.Klejnot na polu bitwy był widoczny z większej odległości niż godło na tarczy,dlatego wtedy był głownym znakiem rozpoznawczym.Równiez na turniejach rycerskich klejnot był znakem rozpoznawczym,gdyż w czasie starcia godło było niewidoczne.Również na pieczęciach uzywano klejnotu zamiast podstawowego herbu.
Opis herbu zwie się"blazonem"stąd czasownik "blazonować"
Kolory.
W heraldyce uzywa się określenia "tynktura" a nie kolor,a żólty kolor to "złoty"
Pozycje
Ta pozycja miecza określana jest"na opak w skos"
Strony herbu okresla się z pozycji rycerza trzymającego tarczę przed sobą.
Jezeli umieszcza się obok siebie dwa herby to tarcze winny być nachylone ku sobie,a godła i klejnoty odwraca się ku sobie.Nazywa to się "ukłonem heraldycznym"
prawa część to herb Pomian- Żubrza głowa czarna, w polu żołtym, bez kołka miecz przez nią z góry na dół, od prawego rogu niby w niej zatopiony, tak jednak, że koniec jego na dole dobrze widać, w hełmie ręka zbrojna z gołym mieczem.Pieczętujący się:
Besiekierski, Bogatko, Broniszewski, Brudzewski, Brzuchowski, Ch(H)ebda, Cieński, Dłużniewski, Górski, Grabiński, Grabski, Grochowski, Henclewski, Izdebski, Janczyński, Juraha, Kaczkowski, Kiełczewski, Kłopotowski, Kobierzycki, Kołudzki, Komierowski,Kosieradzki. Krukowiecki, Linowski, Ławski, Łubieński, Makowiecki, Malawski, Mietlicki, Milewski, Nietuchowski, Nowowiejski, Ogonowski, Osiecki, Ostromęcki, Pietkiewicz, Pomian, Pomianowski, Pożerski, Przecławski, Pułaski, Racięski, Sakowicz, Sokołowski, Srzednicki, Suligostowski, Suski, Szczepański, Wędziagolski, Wilkostowski, Zakrzewski, Zdanowski, Zdebski,Zdzienicki, Zerosławski, Żubrzycki.
Są 3 strusie pióra które oznaczają średnią szlachte.