Mroczeń, wieś na południe od Kępna, odwieczna siedziba Wężyków, miała kaplicę dworską przed r. 1678; rozebraną roku 1833 przystawiono do kościoła w Baranowie; w miejscu jej stoji krzyż. ?Idąc od tego dworu, opiewa rewizyja z r. 1770, przez ogród pusty do kaplicy, są, drzwi sosnowe dubeltowe, stolarską robotą, szynalami obite, na zawiasach żelaznych, z zamkiem ordynaryjnym i antabą. W tej kaplicy jest ołtarz N. P. Maryji niebiesko malowany. Okien 2 taftowych w ramy drewniane oprawnych. Okienic dwie z tarcic. Szafka do chowania aparatów, na zawiasach żelaznych. Stolik do ubierania się księdza do Mszy św. z szufladami, stolarską, robotą. Podłoga i sufit z tarcic. Ta kaplica nowo gontami pobita.
W r. 1771 brali tu między innemi ślub generał-adju tant Kaźmirz hr. Szembek i Karolina z Tomickich.
Ostatnim kapelanem dworskim w Mroczyniu był bernardyn X- Grzegotowski.
Znaleziono tu żelazną ostrogę i kawał drutu bronzowego.
X. Fabisz **) podaje następujący wywód etymologiczny nazwy Mroczyń: ?miejsce zwiastowania złej pogody dla osad ościennych ztąd pan się mroczy."
Edytowano 1raz, ostatnia edycja 2009-12-15 18:37:22
W r. 1771 brali tu między innemi ślub generał-adju tant Kaźmirz hr. Szembek i Karolina z Tomickich.
Ostatnim kapelanem dworskim w Mroczyniu był bernardyn X- Grzegotowski.
Znaleziono tu żelazną ostrogę i kawał drutu bronzowego.
X. Fabisz **) podaje następujący wywód etymologiczny nazwy Mroczyń: ?miejsce zwiastowania złej pogody dla osad ościennych ztąd pan się mroczy."
Edytowano 1raz, ostatnia edycja 2009-12-15 18:37:22