o. Ryszard Latusek Ryszard Latusek OMI, syn Antoniego i Anny z d. Kokot, ur. 26 lutego 1911 r. w Trębaczowie po ukończeniu szkoły w Trębaczowie, w latach 1925-1931 uczy się w Niższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Lublińcu (na Śląsku).Po zdaniu matury, 14 sierpnia 1931 r. wstępuje do nowicjatu Misjonarzy Oblatów M.N. w Markowicach (na Kujawach).Po ukończeniu nowicjatu, 15 sierpnia 1932 r. składa w Markowicach czasowe śluby zakonne;15 sierpnia 1935 r. – w Obrze – składa śluby wieczyste. Studia seminaryjne (filozoficzno-teologiczne): - rok I: 1932-1933 w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów w Krobi;- lata II-VI: 1933-1938 w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów w Obrze. Święcenia kapłańskie z rąk bp. Walentego Dymka przyjął w Obrze 27 czerwca 1937. 11 kwietnia 1938 r. przełożeni zakonni kierują go do pracy duszpasterskiej wśród Polonii w Kanadzie, gdzie służył posługą w różnych parafiach aż do śmierci, która nastąpiła 26 stycznia 1979 w Saint Catharines (Kanada).
o. Paweł Latusek OMI, syn Antoniego i Anny z d. Kokot; ur. 6 stycznia 1916 r. w Trębaczowie. Po ukończeniu szkoły w Trębaczowie uczy się w Niższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów M.N.: najpierw w Krobi (1929-1930), a następnie (1930-1935) w Lublińcu. 7 września 1935 r. rozpoczyna nowicjat w Markowicach i rok później – 8 IX 1936 – składa czasowe śluby zakonne w Zgromadzeniu Misjonarzy Oblatów M.N. Studia seminaryjne (filozoficzno-teologiczne):- 1936-1938 w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów M.N. w Krobi;- 1938-1939 (do wybuchu wojny) w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów w Obrze. 1 września 1939 wybuchła wojna i nie można było kontynuować studiów. W czasie ucieczki, 13 września 1939 r., został aresztowany przez Niemców w Niepokalanowie i osadzony w obozie dla ludności cywilnej w Ostrzeszowie. Po trzech miesiącach zwolniono go. W czasie pobytu w obozie został dotkliwie pobity, tak że pozostały ślady na jego ciele. Na początku 1940 r. udało mu się – razem z wieloma innymi (ok. 40) klerykami-oblatami – opuścić Polskę i dotrzeć na dalsze studia do Rzymu. Cała ta grupa oblackich studentów została umieszczona w klasztorze pod Rzymem, w Cineto Romano. Tam, 25 kwietnia 1940 r. składa śluby wieczyste. Na wieść o przystąpieniu Włoch do wojny po stronie Niemiec, z końcem maja 1940 r., wraz z innymi Polakami, musiał opuścić Włochy i udał się do Seminarium oblatów francuskich do La Brosze pod Paryżem, aby dalej studiować. Po dwóch tygodniach znowu trzeba było uciekać, ponieważ wojska niemieckie napadły na Francję i szybko zbliżały się do Paryża. Wraz z dwoma innymi klerykami-oblatami, z początkiem lipca 1940 r. udało mu się przedostać do Anglii, a następnie do Irlandii. W Seminarium oblatów irlandzkich w Piltown ukończył studia i tam 21 grudnia 1942 został wyświęcony na kapłana. Zaraz po święceniach wstąpił do wojska polskiego na Zachodzie i w stopniu kapitana został kapelanem Pierwszej Dywizji Pancernej gen. Maczka. Brał udział w walkach tej dywizji w Francji, Holandii i Niemczech. Po zakończeniu wojny – 26 października 1945 r. – przełożeni skierowali go do Kanady, a niespełna dwa lata później do USA. W Stanach Zjednoczonych pracował w duszpasterstwie polsko-angielskim w różnych parafiach głównie w Minnesocie: Duluth, St. Paul, Albertville. Zmarł w St. Paul 9 sierpnia 1980 r.

Dodane przez:	okruszek83		Ocena:	Brak
Data:	27/01/2012 23:20		Komentarzy:	0
Wymiary:	675 x 886 pikseli		Liczba wyświetleń:	1888
Rozmiar pliku:	276.54kB