Kościół p.w. św. Andrzeja Apostoła w Słupii pod Bralinem.
Pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1285 roku, pod tą datą w dokumencie wymieniany jest właśnie kościół. Stara legenda głosi, że na wzniesieniu, nazywanym przed II wojną światową Górką Celną, stał wysoki słup, który oblewano smołą i zapalano, gdy do wioski zbliżało się niebezpieczeństwo. Od końca XV wieku osada należała do sycowskiego wolnego państwa stanowego. Kościół w Słupi pod Bralinem wymieniają dokumenty z lat 1285 i 1310 roku, jako kościół parafialny pojawia się dopiero w 1492 roku. Wtedy - według pisma rzymskiego z 13 października - świątynia została odbudowana staraniem plebana Pawła z Wałdowa. Po okresie reformacji w 1651 roku został kościołem filialnym parafii w Turkowach. W 1979 roku parafia pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła została ponownie erygowana.Kościół pochodzi z 1651 roku, a w 1911 został powiększony przez przedłużenie prezbiterium i nawy oraz dodanie transeptu. Świątynia jest jednonawowa, z zamkniętym wielobocznie prezbiterium i prostokątną zakrystią. Od zachodu wznosi się kwadratowa wieża słupowej konstrukcji. Dwuspadowy dach z wieżyczką na sygnaturkę kształtu barokowego z 1911 roku pokryto gontem. Wieża została zwieńczona namiotowym dachem. Na skrzyżowaniu nawy i transeptu znajduje się wieżyczka na sygnaturkę z latarnią i cebulastym hełmem, wewnątrz zauważymy belkowe stropy z współczesną polichromią. W rokokowym ołtarzu z II połowy XVIII wieku centralnie usytuowany jest obraz św. Andrzeja Apostoła. W kościele na uwagę zasługują dwa obrazy: Chrystusa Ukrzyżowanego i św. Jana Nepomucena z II połowy XVIII wieku. Chór muzyczny wsparty jest na dwóch słupach związanych z konstrukcją wieży. W jej wnętrzu znajduje się gotycki dzwon z 1492 roku. Całość reprezentuje architekturę drewnianą charakterystyczną dla śląskiej szkoły XVII i XVIII w. Kościół remontowano na przełomie XX i XXI w.