Encyklopedyczne informacje o zamęczonym kapłanie, wśród innych chrześcijańskich duchownych - ofiar II w. św., podaje Biała Księga Martyrologii http://www.swzygm...yr2161.htm

Znalazłem kolejny ciekawy dokument, podam go dosłownie wg. dawnej pisowni:
Poznań 17 listopada 1933 r.

Przewielebny
Imci Ks. Dziekan POLEDNIA w Krzyżownikach
oraz
Imci Ks. Dziekan NOWACKI w Kępnie

Powracamy ponownie do spraw terytorjalnych parafji Rychtal, Krzyżowniki i Trzcinica, które winny być ostatecznie załatwione, ale tak by załatwienie odpowiadało potrzebom parafjan. Zechcą przeto PWni Księża Dziekani na wspólnej konferencji sprawę dokładnie rozpatrzeć i odnośny projekt przedłożyć Kurji Arcybiskupiej.
Jako materjał przesyłamy
1) pismo nasze z dnia 19.1.32 L.D. 14770/31
2) odpowiedź Ks. Dziekana Poledni z dnia 29.1.32 (1502/32)
O ile sądzić należy z mapy, należałoby granice poszczególnych parafji uregulować - a mianowicie:
a) granica wschodnia parafji Rychtal winna bieżyć od południowej granicy państwa granicą pomiędzy gminami Skoroszów a Krzyżownikami (przydzielając Skoroszów do Rychtalu) aż do szosy Rychtal - Kępno (pozostawiając Zgorzelec Mały przy Krzyżownikach), dalej tąże szosą aż do leśniczówki Wesoła (przekazując ją do Rychtalu);
b) enklawę zaś utworzoną z Buczka Stacji, Buczka Wielkiego i Małego, Szarloty etc. zalecałoby się może raczej przyłączyć do Trzcinicy ze względu na połączenie kolejowe - lub
c) do Krzyżownik lecz pod tym warunkiem, że proboszcz w Krzyżownikach przy pomocy wikarjusza swego duszpasterzować będzie mieszkańców tej enklawy na miejscu w Buczku, dojeżdżając z Krzyżownik z nabożeństwami, nauką religii itd.
PWni Księża Dziekani zechcą więc sprawę rozważyć i w terminie czterech miesięcy zdać odnośny wspólny referat.

+ Bp Walenty Dymek
Wikarjusz Generalny

Ks. kanonik Paweł Polednia - Urodził się 29 czerwca 1860 roku w Luboszycach koło Opola. Jego rodzice to Antoni i Maria z. d. Fiela byli średnio zamożnymi rolnikami. Po ukończeniu szkół rozpoczął studia na wydziale teologicznym we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie przyjął 25 lipca 1885 roku we Wrocławiu z rąk J. E. ks. kard. Jerzego Koppa, Arcybiskupa Metropolity wrocławskiego. Jako wikariusz pracował w następujących parafiach: w latach 1887 - 1891 w Oleśnie i pełnił tam funkcję pierwszego wikariusza tzw. seniora, następną parafią pracy duszpasterskiej był Chorzów, gdzie przebywał w latach 1891 - 1896. W latach 1896 - 1916 był proboszczem parafii Włochy koło Namysłowa. Wieś była nastawienia polskiego z ogromną przewagą katolików, podczas gdy inne wsie były w większości opanowane przez protestantów. Ksiądz Paweł Polednia sam posługiwał się językami polskim i niemieckim. Dnia 8 listopada 1916 roku został proboszczem w parafii Krzyżowniki, w dekanacie rychtalskim, obejmując również obowiązki dziekana rychtalskiego. Dnia 5 listopada 1925 roku weszła w życie bulla papieża Piusa XI "Vixdum Poloniae Unitas", której mocą nastąpiła reforma administracji kościelnej. Dwa dekanaty powiatu kępińskiego zostały włączone do archidiecezji poznańskiej, a wraz
z nimi również parafia w Krzyżownikach. Uroczyste przyłączenie dekanatu bralińskiego do archidiecezji poznańskiej miało miejsce
w Bralinie 22 listopada 1925 roku. Dokonał tego w imieniu
J.E. ks. kard. Augusta Hlonda, metropolity poznańskiego, Prymasa Polski, ks. bp Stanisław Kostka Łukomski, radca wojewódzki Sczaniecki i ksiądz kanonik Zborowski. Wówczas pierwszym dziekanem nowo utworzonego dekanatu bralińskiego został ks. Paweł Polednia, natomiast w latach 1917 - 1925 pełnił on funkcję dziekana rychtalskiego. Ksiądz Paweł Polednia był człowiekiem wysokiej postury, pobożnym, a przy tym prostym i skromnym, bardzo szanowanym i cenionym tak przez ludzi, jak i kapłanów. W 1918 roku włączył się wraz z hrabią Szulcem z sąsiedniego majątku w tworzenie nowej administracji w nowym państwie polskim. Był do tego zobowiązany jako dziekan, aby zorganizować życie parafialne
w nowej rzeczywistości. Niestety parafia Krzyżowniki była podzielona, wielcy gospodarze byli nastawienia niemieckiego reszta zaś opowiadała się za Polską. Ksiądz proboszcz starał się sprawiedliwie pogodzić te dwa ugrupowania., dlatego co drugą niedzielę Msza Święta odprawiana była w języku polskim lub niemieckim. Był człowiekiem wyrozumiałym i pełnym dobroci, gotowy pocieszyć każdego w nieszczęściu. Nigdy nikogo nie odrzucił i nikomu też nie uczynił jakiejkolwiek krzywdy, mimo to miał wrogów. Głównie miał na uwadze chorych i ubogich parafian, którym udzielał regularnej pomocy, co nie podobało się bogatym gospodarzom z parafii tzw. "bałerom", gdyż mieli nadzieję, że i oni coś z tego zyskają. Kiedy zbliżał się początek II wojny światowej ludzie nastawienia niemieckiego zaczęli wygrażać starszemu już księdzu Pawłowi Poledni, lecz on na to nie zwracał uwagi. Dużo się modlił, a popołudniami i wieczorami zaś wychodził ze swym psem na spacer w łąki i pola, gdzie często spotykał powracających ze swych pól parafian, z którymi bardzo lubił się spotykać i rozmawiać z nimi na różne tematy. Wiadomo, że bardzo lubił dzieci, a one jego. Na jego Msze Święte i nabożeństwa zawsze przychodziło dużo ludzi z innych parafii oddalonych od Krzyżownik nawet o kilkanaście kilometrów. W dniu lipca 1935 roku obchodził Złoty Jubileusz życia kapłańskiego, z tej też okazji obok kościoła zbudowano z kamienia grotę z figurą przedstawiającą Pana Jezusa w Ogrójcu. W budynku pałacu biskupów wrocławskich w Skoroszowie było więzienie dla więźniów politycznych, które podlegało pod kierownictwo więzienne
w Ostrowie Wielkopolskim. Co pewien czas ksiądz proboszcz posługiwał duszpastersko w tym miejscu, mimo to nie było tam kaplicy. Ksiądz Polednia nalegał na władze więzienne, aby taką kaplicę urządziły. Już w kwietniu 1936 roku J. E. ks. kard. August Hlond, Arcybiskup Metropolita poznański, Prymas Polski erygował kaplicę więzienną w Skoroszowie co stało się faktem w sierpniu 1936 roku, a księdza Polednię mianował duszpasterzem tejże kaplicy. Jednak wiek i ogrom obowiązków i funkcji nie pozwalały mu na wypełnianie tych obowiązków regularnie, dlatego poprosił w Kurii Poznańskiej o wikariusza, którym został w 1938 roku ksiądz Leon Rogalewski. Współpraca między kapłanami nie układała się najlepiej nad czym ubolewał ksiądz proboszcz. Kiedy 1 września 1939 roku o godzinie 6.00 od strony Drożek do Krzyżownik wkroczyły wojska hitlerowskie, wówczas najbliższy sąsiad księdza Pawła Poledni doniósł do niemieckiego posterunku na księdza proboszcza i tym samym już w dniu 3 września 1939 roku wieczorem zabrano go na przesłuchanie. Gestapo przesłuchiwało go całą noc w Rychtalu, lecz nie dało to żadnego skutku i ostatecznie postanowiono wypuścić księdza Polednię. Gospodarz Paweł Bieniosek pojechał po księdza proboszcza. Jednak wychodząc z posterunku ksiądz proboszcz zagadnął do Bienioska po Śląsku, co usłyszał jeden z tajnych policjantów i natychmiast aresztowano go ponownie, odebrano mu wówczas dokumenty i kluczyki od samochodu. Po tym incydencie ks. Polednia już nigdy nie wrócił do swojej parafii w Krzyżownikach. Ksiądz kanonik Paweł Polednia został zabrany do Wrocławia, mając już prawie 80 lat był poddawany wyczerpującym badaniom lekarskim, bity i prześladowany przez hitlerowców na każdym kroku.
Ks. Polednia został zamęczony i zmarł 7 listopada 1939 roku w obozie w Buchenwald , gdzie spoczywają jego szczątki doczesne nie wiadomo. Ksiądz dziekan Paweł Polednia nie wątpliwie należy do męczenników XX wieku. Po wojnie parafianie ufundowali i umieścili w kruchcie kościoła tablicę ze zdjęciem upamiętniające księdza proboszcza Pawła Polednię.