Józef Pieniężny urodził się 23 lutego 1902 r. w Czarnymsadzie (powiat krotoszyński).
21 lipca 1920 r. został wcielony do Wojska Polskiego - 62 pułk piechoty w Bydgoszczy,
we wrześniu 1920 r. przeniesiony do 68 pułku piechoty i wysłany na tzw. front litewski w okolicę Suwałk, (2 lutego 1920 68 pułk wyjechał do Mołodeczna, na front litewsko-białoruski by wziąć udział w wojnie z bolszewikami.
16 sierpnia, na początku Bitwy Warszawskiej, pułk w ciężkich walkach zdobył Nasielsk.
18 grudnia 1920 pułk powrócił do Wielkopolski. W końcu grudnia 1920 r. powrót pułku do Biedruska)
4 stycznia 1921 r. zwolniony z Wojska Polskiego,
5 grudnia 1923 r. powołany do Wojska Polskiego i wcielony do 55 pułku piechoty w Lesznie, celem odbycia obowiązkowej służby wojskowej, tam ukończył szkołę podoficerską.
19 lipca 1924 r. awans na st. strzelca,
1 stycznia 1925 r. awans na kaprala,
1 listopada 1925 r. mianowany podoficerem zawodowym,
Od 10 stycznia 1927 r. do maja 1927 r. kurs podoficera zawodowego w Grudziądzu,
1 lutego 1927 r. przeniesiony do 60 pułku piechoty w Ostrowie Wlkp. - podstawa D.O.K.VII [dz.413/6.g./27]
11 listopada 1927 r. awans na plutonowego
1 listopada 1933 r. plutonowy Józef Pieniężny zostaje odkomenderowany do Powiatowego Przysposobienia Wojskowego w Kępnie jako instruktor.
W dniu 28 sierpnia 1939 r. plutonowy Józef Pieniężny został odwołany ze swej Placówki Powiatowej Przysposobienia Wojskowego w Kępnie do 60 pułku piechoty w Ostrowie Wlkp. i przydzielony do 6 kompanii (II batalion) pod dowództwem porucznika Antoniego Baranowskiego, na stanowisko podoficer obserwator.
Szlak bojowy pułku: odwrót w ogólnym kierunku na linię rzeki Warty – przez miejscowość Turek do Uniejowa, który osiągnął 5–6 września.
7 i 8 września pułk bronił przeprawy przez Wartę. 60 pułk piechoty został wycofany z Uniejowa i otrzymał zadanie uderzenia na Łęczycę, zajętą już przez Niemców. Początek uderzenia został wyznaczony na godz. 18.00 9 września. W ataku wzięły udział II i III batalion. Pułk w godzinach wieczornych zdobył miasto. Jednak wobec niekorzystnego zwrotu sytuacji na froncie Armii „Poznań” jej dowódca zrezygnował z dalszej ofensywy i postanowił przebić się do Warszawy. 60 pp otrzymał rozkaz opuszczenia Łęczycy i przegrupował się w ogólnym kierunku na Puszczę Kampinoską. W nocy z 12 na 13 września pułk oderwał się od nieprzyjaciela, przeszedł na północny brzeg Bzury i maszerował w kierunku na Sochaczew. Do samego miasta jednak nie doszedł, gdyż był zmuszony do obrony prawego skrzydła 25 Dywizji przed czołgami niemieckimi. 13 i 14 września rozpoczął walki w rejonie dolnej Bzury. Od tej chwili pułk maszerował w dwóch kolumnach. Jedna przez Brodne – Wejście – Konstantynów – dwór Giżyce – dwór Ruszki, a druga przez Brzezie – Aleksandrów – dwór Giżyce – Henryków – Helenów – Juliopol – Młodzieszyn i dalej na Brochów. W każdej z tych miejscowości toczone były walki z Niemcami.
Pomimo oderwania się od nieprzyjaciela, pułk poniósł ciężkie straty przez bombardowania lotnicze. Zmusiło go to do marszów nocami, a we dnie do chowania się w lasach. Jednak działalność dywersantów niemieckich naprowadzających lotnictwo powodowała duże straty.
W walkach 16 i 17 września 1939 r. pułk dotarł do Puszczy Kampinoskiej. W czasie przebijania się przez Puszczę zginął dowódca pułku ppłk Frydrych. Bataliony pułku ponosiły dalsze wielkie straty.
Dowódcą pułku został ppłk dypl. Stanisław Małek. Udało się mu zebrać pułk w przeliczeniowej sile odpowiadającej zaledwie 2 batalionom piechoty. Została wtedy podjęta decyzja dalszego marszu na Warszawę. 21–22 września toczyła się następna faza walk – wejście do Warszawy, przez Palmiry, Łomianki i okolice Burakowa. 21 września rozwiązana została Armia Poznań, a jednostki, którym udało się przebić (w tym 60 pp), przekazane do dyspozycji dowódcy obrony Warszawy gen. dyw. Juliusza Rómmla.
Zaświadczenie o okolicznościach śmierci plutonowego Józefa Pieniężnego sporządzone przez świadka dowódcę VI kompanii porucznika Antoniego Baranowskiego: "W dniu 22 września 1939 r. około godziny 15:00 na północnym skraju miejscowości Buraków w lesie, przy szosie Łomianki - Buraków - Młociny - Warszawa poległ plutonowy Józef Pieniężny. Na skutek postrzału w bok przez płuca do serca, nie odzyskawszy przytomności skonał. W związku z zaciekłymi walkami pochówku nie dokonano, dokumenty zostały zabrane, lecz niestety zaginęły."
Plutonowy Józef Pieniężny został odznaczony:
- Medalem Pamiątkowy za Wojnę 1918/21
- Medalem 10- lecia Odzyskania Niepodległości
- Brązowym medalem "Za długoletnią służbę"
- Krzyżem Zasługi wniosek Nr 5 - 358
Dzięki staraniom wnuka Krzysztofa i prawnuka Dawida, plutonowy Józef Pieniężny w dniu 5 lutego 2018 r. został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej - Andrzeja Dudę Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Monitor Polski z 12 kwietnia 2018 r. Poz. 366).
O miejscu pochówku żołnierza rodzina dowiedziała się dopiero w 2016 r., został on pochowany na cmentarzu w Kiełpinie, w kwaterze wojennej, w mogile zbiorowej.