Powołana 7 lutego 1945r. ,,ludowa'' Tymczasowa Rada Miejska, która zastąpiła rozwiązany Polski Tymczasowy Komitet Obywatelski przystępuje niezwłocznie do pracy. Przewodniczącym Prezydium zostaje wybrany Edmund Kowalek, wiceprzewodniczącym Władysław Cegła a sekretarzem Edward Frąckowiak. Na stanowisko burmistrza powołano Pawła Seydaka, pełniącego tę funkcję przed wojną. Jego zastępcą zostaje Wacław Cierpik.
Powołanie Pawła Seydaka, cieszącego się dużym szacunkiem społeczeństwa kępińskiego było wg mnie taktyczną zagrywką ze strony nowych władz.
Na przełomie lutego i marca stanowisko starosty kępińskiego obejmuje przybyły wcześniej do Kępna Władysław Jachowicz z PPR i zastępuje na tym stanowisku Mariana Stefaniaka, syna właściciela majątku w Hanulinie, który bezpośrednio po wyparciu wojsk niemieckich z Kępna był organizatorem Tymczasowej Powiatowej Rady Narodowej czyli organizował niezależne struktury władzy na poziomie powiatu.
16 marca 1945 nowy starosta Władysław Jachowicz rozwiązuje dotychczasową Miejską Radę Narodową i upoważnia (!) członka PPR Józefa Czajkę do zorganizowania nowej Miejskiej Rady Narodowej.
19 marca odbywa się zebranie delegatów organizacji polityczno-społecznych w sali Zarządu Miejskiego celem ustalenia spośród zebranych kandydatów na członków Miejskiej Rady Narodowej. ,,Ustalanie'' odbywa się wg złożonej przez PPR listy. (!) .
Powyższy wybór został dokonany w obecności (!) majora Georgijewa z Radzieckiej Komendy Wojennej w Kępnie.
Przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej zostaje Roman Heizing z PPS-u, burmistrzem Paweł Seydak, jego zastępcą Józef Czajka.
22 marca 1945r. Tymczasowa Powiatowa Rada Narodowa zostaje zastąpiona przez Powiatową Radę Narodową utworzoną już w myśl ustawy PKWN z 11 września 1944r.
Przewodniczącym Powiatowej Rady Narodowej zostaje Stanisław Grochola z PPR-u. Powiatowa Rada Narodowa zatwierdza Władysława Jachowicza (PPR) na stanowisko starosty.
Tym samym kończy się okres formowania władz na terenie Kępna wg scenariusza rozpisanego przez komunistów przy pomocy armii sowieckiej oraz NKWD.
Dziękuję Sirenie za zamieszczenie obu dokumentów, które obrazują kawałek bardzo ciekawej historii Kępna w okresie utrwalania władzy ludowej.