Pierwsze sugestie odnośnie budowy Wieży Bismarcka z instalacją ogniową w Kępnie wysunęli uczestnicy uroczystości urodzinowych cesarza w dniu 27.01.1901.
Związek Upiększania w Kępnie wraz z Powiatem Kępno powrócili do pomysłu ponownie w roku 1910.
Utworzono Komitet Wieży Bismarcka pod przewodnictwem landrata Gustawa von Scheele i burmistrza Wischanowskiego.
W celu finansowania przedsięwzięcia przeprowadzono loterię, którą wcześniej poparły kompetentne władze. Ciągnienie loterii odbyło się 01.02.1911.
Na miejsce budowy wieży wybrano wzgórze w południowo-zachodniej części miasta (183 m.n.p.m.).
Projektantem budowli został inspektor budowlany Ryszard Konwiarz z Wrocławia, który nieodpłatnie wykonał projekt.
Kamień węgielny położono 01.04.1911.
Koszt budowy wieży wyniósł 9.776, 98 marek. Potrzebną kwotę zebrano dzięki loterii oraz zbiórce pieniędzy pochodzących z darowizn.
Prace budowlane
Kierownictwo i główne wykonawstwo przejął mistrz budowlany Karl Weber z Kępna.
Za materiał do budowy posłużył karkonoski granit, kamienie polne z powiatu kępińskiego i sycowskiego oraz beton.
Opis wieży
Wieża Bismarcka w Kępnie wzniesiona została na jednometrowym płaskowyżu ziemi. Na płaskowyż (od strony wejścia do wieży) prowadziły pięciostopniowe schody
Ta 15-metrowa wieża widokowa z instalacją ogniową miała przekrój kwadratu.
Na 3-metrowym cokole wznosił się kwadratowy trzon wieży, który sięgał do ok. 12 m. Powyżej trzonu wieży znajdowała się platforma widokowa z żelazną balustradą wokół. Na niej znajdowała się 3 metrowa nadbudówka w kształcie wieży z misą ogniową.
Do rozpalania ognia używano 1 m³ brzozowego drewna, tony smoły i 20 litrów nafty.
Na ścianie szczytowej powyżej wejścia wykuto inskrypcję w granicie:
„WIELKIEMU KANCLERZOWI /
WDZIĘCZNY POWIAT KĘPNO”
Powyżej, na trzonie wieży, przymocowano medalion Bismarcka z brązu (galwanoplastyka wklęsła). Wykonana została w Koloni, w pracowni artystycznej Augusta Gerbera, za kwotę 350 marek.
Wewnętrzne schody prowadziły na platformę widokową.
Historia wieży
Uroczystości otwarcia wieży rozpoczęły się 02.09.1911 (zwycięstwo pod Sedanem). Obecni byli m.in. naczelny prezydent prowincji pomorskiej, Wilhelm von Waldow, czołowi przedstawiciele władz oraz krajowe i zagraniczne związki. Okoliczne przemówienie wygłosił rządowy radca landrat Gustaw von Scheele z Kępna. Wieżę Bismarcka w posiadanie miasta Kępno przejął burmistrz Wischanowsky. Po uroczystości otwarcia odbył się uroczysty pochód do domu strzeleckiego.
Co rok, każdorazowo w dniu 01. kwietnia, na wieży rozpalano ogień.
17.01.1920 Kępno oddano Polsce.
Z przyczyn ideologicznych wieżę przemianowano w 1920 na Wieżę Kościuszki. Napis wraz z herbem Bismarcka usunięto.
Wieża została zburzona i rozwieziona prawdopodobnie przed rokiem 1945.
W miejscu, gdzie stała Wieża Bismarcka usypano Kopiec Piłsudskiego. Na początku lat 40-tych kopiec został rozwieziony. Obecnie po obydwóch obiektach nie ma żadnego śladu.
Wieża Bismarcka w Kępnie
Planowanie budowy
Pierwsze sugestie odnośnie budowy Wieży Bismarcka z instalacją ogniową w Kępnie wysunęli uczestnicy uroczystości urodzinowych cesarza w dniu 27.01.1901.
Związek Upiększania w Kępnie wraz z Powiatem Kępno powrócili do pomysłu ponownie w roku 1910.
Utworzono Komitet Wieży Bismarcka pod przewodnictwem landrata Gustawa von Scheele i burmistrza Wischanowskiego.
W celu finansowania przedsięwzięcia przeprowadzono loterię, którą wcześniej poparły kompetentne władze. Ciągnienie loterii odbyło się 01.02.1911.
Na miejsce budowy wieży wybrano wzgórze w południowo-zachodniej części miasta (183 m.n.p.m.).
Projektantem budowli został inspektor budowlany Ryszard Konwiarz z Wrocławia, który nieodpłatnie wykonał projekt.
Kamień węgielny położono 01.04.1911.
Koszt budowy wieży wyniósł 9.776, 98 marek. Potrzebną kwotę zebrano dzięki loterii oraz zbiórce pieniędzy pochodzących z darowizn.
Prace budowlane
Kierownictwo i główne wykonawstwo przejął mistrz budowlany Karl Weber z Kępna.
Za materiał do budowy posłużył karkonoski granit, kamienie polne z powiatu kępińskiego i sycowskiego oraz beton.
Opis wieży
Wieża Bismarcka w Kępnie wzniesiona została na jednometrowym płaskowyżu ziemi. Na płaskowyż (od strony wejścia do wieży) prowadziły pięciostopniowe schody
Ta 15-metrowa wieża widokowa z instalacją ogniową miała przekrój kwadratu.
Na 3-metrowym cokole wznosił się kwadratowy trzon wieży, który sięgał do ok. 12 m. Powyżej trzonu wieży znajdowała się platforma widokowa z żelazną balustradą wokół. Na niej znajdowała się 3 metrowa nadbudówka w kształcie wieży z misą ogniową.
Do rozpalania ognia używano 1 m³ brzozowego drewna, tony smoły i 20 litrów nafty.
Na ścianie szczytowej powyżej wejścia wykuto inskrypcję w granicie:
WDZIĘCZNY POWIAT KĘPNO”
Powyżej, na trzonie wieży, przymocowano medalion Bismarcka z brązu (galwanoplastyka wklęsła). Wykonana została w Koloni, w pracowni artystycznej Augusta Gerbera, za kwotę 350 marek.
Wewnętrzne schody prowadziły na platformę widokową.
Historia wieży
Uroczystości otwarcia wieży rozpoczęły się 02.09.1911 (zwycięstwo pod Sedanem). Obecni byli m.in. naczelny prezydent prowincji pomorskiej, Wilhelm von Waldow, czołowi przedstawiciele władz oraz krajowe i zagraniczne związki. Okoliczne przemówienie wygłosił rządowy radca landrat Gustaw von Scheele z Kępna. Wieżę Bismarcka w posiadanie miasta Kępno przejął burmistrz Wischanowsky. Po uroczystości otwarcia odbył się uroczysty pochód do domu strzeleckiego.
Co rok, każdorazowo w dniu 01. kwietnia, na wieży rozpalano ogień.
17.01.1920 Kępno oddano Polsce.
Z przyczyn ideologicznych wieżę przemianowano w 1920 na Wieżę Kościuszki. Napis wraz z herbem Bismarcka usunięto.
Wieża została zburzona i rozwieziona prawdopodobnie przed rokiem 1945.
W miejscu, gdzie stała Wieża Bismarcka usypano Kopiec Piłsudskiego. Na początku lat 40-tych kopiec został rozwieziony. Obecnie po obydwóch obiektach nie ma żadnego śladu.
Źródło - http://www.bismarcktuerme.de/ebene4/polen/kempen_pl.html