W TK z 26.03.2009, pojawił się artykuł pt."ZSS w Kępnie tiumfuje" Szczerze się ucieszyłem bo myśle, że lokalna prasa wyklucza osoby z tej szkoły ze swojego pola zainteresowania, A w świadomości Kępnian i Kępnianek (niektórych) szkoła specjalna jest pewnego rodzaju negatywnym stygmatem, co sprowadza uczniów i uczennice tej szkoły do niższego statusu mieszkańca Kępna. Media mają władze kształtowania wizerunku, i niech z tej władzy mądrze korzystają.

Ps. A tak ogólnie to jestem bardzo ciekawy co myślicie nt. sprawy zmiany nazw ulic w Kępnie??
W TK owa sprawa została poruszona w artykule pt. "Pod dyktando mieszkańców trzech ulic" tytuł rodem z PRL-u gdzie, każdy niezależny opór mieszkańców przeciwko jakimś urzędniczym dyrektywą był symbolicznie piętnowany
Ja jestem z tymi ludzmi z tych trzech ulic!!! A tak ogólnie jakie dyktando?? to jest ich PRAWO.

Edytowano 2razy, ostatnia edycja 2009-03-30 07:46:50

Podpisuję się pod tą wypowiedzią nogami i rękami.
Nie będę tutaj nic dodawał z dwóch powodów - o pierwszym nie wspomnę a drugi to taki, że nie da się tego lepiej ująć niż to MisiusPtysiu zrobił.

Bo taki własnie jest TK, pisze pod dyktando Tyle że włodarzy miasta.
A co do zmiany nazw ulic - radni zostali wybrani przez społeczeństwo do reprezentowania społeczeństwa interesów, a nie do reprezentowania interesów pana Kurtyki z IPN. Skoro wolą mieszkańców jest chęć mieszkania np.: na ul.Manifestu Lipcowego, to obowiązkiem radnych jest to przyjąć do wiadomości i ten stan zaakceptować. Koniec, kropka.

Myślę Slawas, że i wśród radnych zdania są podzielone i odkładanie sprawy w czasie niczego w tej kwestii nie zmieni.

---

By dojść do źródła, trzeba płynąć pod prąd.

anolipe, owszem radni mają prawo mieć własne zdanie, ale prywatnie. W "pracy" mają przedstawiać stanowisko tych, którzy ich wybrali. O czym tu dyskutować?

Chodziło mi raczej Slawas o przeciąganie sprawy. Myślę, że jednak powinniśmy wziąć pod uwagę konotacje historyczne. Nazwy ulic zmieniano już wielokrotnie i zawsze wywoływało to sprzeciw mieszkańców.

---

By dojść do źródła, trzeba płynąć pod prąd.

No właśnie, władze nigdy po wyborach już mieszkańców nie słuchają. Będą przeciągać, po cichu poddawać pod obrady, aż osiągną własny zamierzony cel. Nazwy ulic na przestrzeni lat były zmieniane, bo zawsze znajdzie się paru takich, co im coś przeszkadza. Bo dzisiaj ten jest ok, a jutro będzie be. Może wzorem amerykanów należało by ulice numerować? Był by spokój raz na zawsze.

Myślę, że problem ulic nie można rozwiązać numerowaniem ich. W Stanach Zjednoczonych numeracja ulic raczej jest wyjątkiem niż normą, tam numerowane są przecznice. Po drugie, Stany to zjednoczenie autonomicznych pod względem prawa stanów, decyzja typu, że jakiś centralny urząd coś tam sobie postanowił ma się nijak do prawa stanowego, bo to mieszkańcy stanów i ich kongresmeni decydują o swoim stanie.
Nadawanie nazw ulicom jest elementem tzw. polityki historycznej, czyli w zasadzie jakiejś ideologii. Każdy ustrój społeczny musi posiadać takową ideologię, która legitymizuje jakąś tam wersje pamięci społecznej. Problem się zaczyna, kiedy jedna grupa ma inną pamięć od drugiej. I chce wymazać jakiś obszar historii z pamięci zbiorowej, kształtując ową pamięć zbiorową na jakiś jednorodny monolit. Ja uważam, że przestrzeń miasta winna być pluralistyczna również w tym wymiarze zachowywania pamięci o przeszłości miasta. Zmiana nazw ulic jest tego elementem.
Z drugiej strony, moim zdaniem niedopuszczalne jest to, aby obywatel miasta, który płaci podatki musiał ponosić dodatkowe koszty (w sposób indywidualny) za urzędnicze decyzje na które nie ma wpływu a które są bardzo arbitralne. Przykładowo mam firmę na tej ulicy, z jakiej racji mam ponosić koszty za to, że ktoś nie pytając mnie oraz innym mieszkańców o zdanie, ustalił sobie, że teraz ta ulica ma się nazywać tak a tak. Myślę, że ci mieszkańcy, którzy są przywiązania do nazw swoich ulic powinni mieć prawo odstąpienia od decyzji IPN-u. Natomiast Ci którzy, chcą takowej zmiany winni mieć prawo skorzystania z niej. Wówczas wszyscy czują, że mają wpływ na życie miasta. Taka odgórna decyzja odnośnie nazw ulic, przyjęta bez konsultacji z mieszkańcami, powoduje, że czują się oni bardzo bezpodmiotowo ? że nie mają wpływu nawet na to jak nazywa się ich WŁĄŚŃA ulica. W Niemczech (ale tutaj autonomia landów to rzecz święta) i we Francji podobne zabiegi kończyły się źle dla władzy lokalnej.
Kolejny problem pojawia się w momencie, gdy na jednej ulicy są po części tacy i tacy Pytam, czy ta decyzja IPN-u służy wzmacnianiu integracji lokalnych społeczności, czy też destabilizuje ową integrację i mnoży podziały? Myślę, że radni winni się kierować dobrem ludzi, których reprezentują, kłopot jest wówczas, gdy decyzje jakiegoś urzędu odnoszą się do ludzi którzy nie mają swojej reprezentacji w ramach lokalnych struktur. Jest to aluzja do tych wszystkich którzy nie chodzą na wybory

PS. Ja bym nazwał ów artykuł mniej więcej tak: "IPN dyktuje, mieszkańcy protestują", lub "Kto ma prawo do mojej ulicy? IPN czy JA", "Mieszkańcy chcą wpływu na swoje miasto" albo bardziej prowokująco: "Kto rządzi tym miastem? IPN czy MY"

Edytowano 3razy, ostatnia edycja 2009-03-30 12:40:19

Nieprawda, aleje też mają numery


IPN nie wydaje decyzji, wydał tylko zalecenie

Oczywiście, że są numerowane a nawet literowane, tyle, że głównie w metropoliach i dużych miastach (np. Los Angeles ? ok. 3,9 mln. mieszkańców), , w małych miasteczkach do 20 tys. mieszkańców (takie jak Kępno a z takimi porównuje)dominują nazwy ulic.


IPN nie wydaje decyzji, wydał tylko zalecenie

Zalecenie to też jakaś decyzja, tyle że nie jest tutaj formalnie stosowany instytucjonalny (prawny) przymus. Myślę, że czytając "decyzja" myślisz ?rozporządzenie prawne? ? tego oczywiście nie miałem na myśli.

Edytowano 1raz, ostatnia edycja 2009-03-30 13:33:53

Z wielkim zainteresowaniem przeczytałam uwagi dotyczące zmaiany nazwy ulic , wykorzystam je osobiscie i przekażę innym.

Sirena, akurat zmiana nazwy ulicy mnie nie dotyczy, ale mam kilka uwag do tłumaczeń włodarzy miasta o zerowych kosztach wymiany dowodów itd. OK, Dowód Osobisty może wymienią za darmo, prawo jazdy już niekoniecznie, bo chyba Starostwo Powiatowe nie ma takich uchwał póki co. Ale mniejsza z tym.
Co mają zrobić przedsiębiorcy mający firmy przy ulicach mających mieć zmianę nazwy? Trzeba zrobić nowe pieczątki, nowe druki firmowe, zaktualizowac NIP-1 w US, w UC, w ZUS, zapłacić za zmianę adresu na stronach internetowych, wymiana dowodów rejestracyjnych samochodów. Koszty zmiany adresu u dostawców TV Sat, Internetu, telefonii GSM. Niektórzy akceptują zmianę adresu jedynie po przesłaniu faksem. Co z energetyką, gazownią, wodociągiem. Masa łażenia, załatwiania i straconego czasu. Niektórzy pracują od np.: 9 do 17, więc muszą brać urlop żeby chodzić po urzędach i wypelniać masę formularzy. Więc się nie dziwcie, że ludzie mają gdzieś wytyczne pana Kurtyki i zapewne dobre chęci włodarzy miasta. I tak przede wszystkim to jest po prostu KŁAMSTWO władz miasta, że koszt będą dla mieszkańców ZEROWE.

Edytowano 5razy, ostatnia edycja 2009-03-30 16:03:18

Kwestia zmian "historycznie niepoprawnych" nazw ulic nie jest przecież sprawą nową. Szkoda, że przy planowaniu budżetu nie zabezpieczono pewnej puli na koszty związane z procedurą wymiany dokumentów.

---

By dojść do źródła, trzeba płynąć pod prąd.

A kim są inni, jeżeli można wiedzieć??

Ps. Schizofrenia gazety? Proszę zobaczyć, artykuł zatytuowany "Pod dyktando mieszkańców trzech ulic" podkreślający niejako dyktatorskie zapędy mieszkańców ul. 21 Stycznia, Manifestu Lipcowego, Jana (w gazecie "Janka" Krasickiego, jednocześnie cytuje mieszkańców w takowy sposób: "Jesteśny tylko od płacenia podatków, nie słucha się głosu mieszkańców, którzy przecież głośno protestują. Nie stać nas na koszty związane ze zmianą nazw ulic, a nie są to małe pieniądze. Jeśli urząd zapewni nas, że pokryje wszystkie koszty wówczas zgodzimy się na zmiany, ale wtedy przyniesiemy każdy rachunek na stół"
troszeczkę dalej następny cytat który w opinii m i PaP (pseudonimy) epatują "dyktatorstwem": "Nikt nie chce nas słuchać, napisaliśmy protest (zgrubienie moje), teraz na obradach zakazujesię nam głośnych wypowiedzi, jak mamy walczyć o nasze prawa?Przecież to mieszkańcy wybrali radnych, aby reprezentowali ich interesy i stali po ich stronie"
Ci ludzie napisali protest, czyli zorganizowali się po to aby zgodnie z prawem obywatela, władze uwzględniły ich zdanie i pretensje. Dla mnie to jest przykład postaw obywatelskich a dla gazety to "dyktando". Pytanie jakie wypada tu zadać to, w jakim stopniu ludzie mieszkający w Kępnie akceptują zalecenia IPN-u a w jakim nie? I ilu z nich ma obywatelską odwagę zorganizować się i napisać jakąś tam petycje?Przecież może być tak, że inni mieszkańcy, również mają obiekcję do ponoszenia kosztów zmiany nazw, ale ich osiedle czy też ulica nie jest na tyle skonsolidowane aby wyrazić swoje zdanie albo jest im to zupełnie obojętne.
Wniosek: Czyżby w gazecie ktoś inny pisał artykuły i jednocześnie, ktoś inny nadawał im tytuły? Dla mnie ten tytuł ma się nijak do treści artykułu.
Pozdrawiam mieszkańców Kępna z "trzech ulic"!!!, racja jest po Waszej stronie, gdyż władze winny przewidzieć taką sytuację i wygospodaować na nią środki budżetowe.
Popieram WAS i życzę powodzenia

Edytowano 3razy, ostatnia edycja 2009-04-25 20:22:31

Ja rówież popieram w pełni tą wypowiedź.
Jako była pracownica tygodnika Puls, (o którym tu się nie wspomina)wiem że o wiele łatwiej pisać o sensacjach lokalnych: kłótniach sąsiedzkich, przestępstwach, wypadkach. Niestety pisanie o konkretnych problemach mieszkańców w odniesieniu do naszej lokalnej sytuacji politycznej ociera się o dramat. Włodarze chętnie ale w naiwny sposób podchodzą do tematu chcąc umniejszyć problem, zbagatelizować go. Tygodnik K. opisuje wszystko w różowych barwach, nie przypominam sobi by kiedykolwiek napisał coś co godziło by w dobre imię naszych władz- a nie są one bez skazy!!!!!!
Dlatego nie czytuję tej gazetki od pewnego czasu- żadnych konkretów, opisy pod dyktando, żadnych kontrowersji, konfrontacji. wszystko jest ładnie w tygodniku- zajmują się pisaniną która właściwie niczego nie wnosi.Niestety brakuje odwagi naszym publicystom.

Edytowano 2razy, ostatnia edycja 2009-04-01 13:04:06

---

bazooka

Ja osobiście myślę, że sprawa "tzw. braku odwagi dziennikarzy Tygodnika Kępińskiego" jest troszeczkę bardziej skomplikowana
Dlaczego ludzie czegoś się boją zrobić? Bo po prostu uważają, że więcej zyskają na tym, aby nic nie robić i zostawić sprawy tak jak są, niż ryzykować działanie, które może przysporzyć im problemów. Oni mogą nawet mieć inne zdanie na dany temat, ale po prostu brak tam lidera, który by otwierał nad nim parasol ochronny. W innych gazetach są to redaktorzy oraz dobre grono adwokatów Inaczej mówiąc dziennikarze, mogą kalkulować w taki oto sposób:, po co ja mam się narażać na to, aby podpadać władzy lokalnej, która jakąś tam władze ma, tzn. na tyle dużą by mnie jakoś wykluczyć i napiętnować, skoro nikt mnie nie poprze, np. społeczność lokalna. Jak myślicie, czy bylibyśmy w stanie (my jako mieszkańcy regionu) stanąć w obronie jakiegoś tam młodego dziennikarza lub dziennikarki, który(a) by przykładowo opisała sprawę swawoli radnych poza granicami Kępna lub opisała w krytyczny sposób działanie lokalnej władzy? Czy czasem, My też się nie boimy zaangażować? Czy w obronie tego dziennikarza X powstałby jakiś komitet obronny, gotowy napisać petycję? (Tylko, do kogo?)
Ja myślę, że oni się po części boją, bo (1) nie mają interesu, aby się nie bać, (2) bo mają świadomość, iż ich byt zależy w większym stopniu od władz lokalnych i ich polityki oraz właściciela gazety, niż od nastrojów społeczności lokalnej, która to w momencie jak władza mocniej tupnie to odrazu chowa głowę w piasek, (3) pamiętajmy, że właścicielem gazety jest osoba prywatna, która ma swoje interesy, które nie koniecznie muszą być zgodne z interesami społeczności lokalnej, (czyli o artykułach o przestrzeganiu prawa pracy możemy zapomnieć), (4) czy My tworzymy jakąś wspólnotę, która by nam dawała odwagi? Chyba jeszcze nie, wspólnota taka powstaje w momencie, gdy mamy odwagę zaryzykować byt i dobre imię naszej rodziny, w imię jakiegoś dobra wspólnego. Tu pojawia się po prostu takie myślenie: "a po ch..... ja mam nadstawiać karku, dla jakiegoś tam dziennikarza, pana X czy pani Z, co ja będe z tego miał(a)? Ciekawe czy On/Ona by nadstawił za mnie karku?" I tu koło się zamyka
Mamy demokrację w konstytucji, ale nie w głowach.

Też się zdradzam MisiuPtysiu. Dzisiaj pisałam o panującym w Kępnie nepotyzmie, o sieci wzajemnych układzików i powiązań. Prawda jest taka, że jak ruszysz jakąś sprawę nie do końca wiadomo kogo ma w niej jaki interes, i kogo to urazi i gdzie będziesz spalony... Niechcący można sobie wielu wrogów narobić... Dlatego nie tylko dziennikarze się boją, a jedynym skutecznym sposobem jest chodzenie to tu to tam, urabianie ludzi, ruszanie sprawy delikatnie i to z kilku stron, żeby nikt nie poczuł się pominięty lub zagrożony...

Finezja w dochodzeniu do sedna sprawy i obiektywizm nie należy do najmocniejszych stron.... Ważne, by nie zaczynać tematu wiedząc, jaki ma się cel i jakie "konstruktywne" wnioski pojawić się mają na końcu.Zdrowy rozsądek, racjonalizm... czasem jednak frustracja i zwykły infantylizm... przy przekonaniu o własnej błyskotliwości... a za parę lat przyjdzie to przeczytać i wtedy... zwykły wstyd, szkoda, że za późno...

Oto mi też chodzi, trudno opisywać sprawy regionu, gdzie "każdy każdego zna", i może się na niego napatoczyć i później mieć z tego powodu problemy. Sami ludzie mogą się bać udzielać wywiadów bo boją się, że wyjdzie to, że to od nich cała sprawa się zaczeła, obawiają się demaskacji - to jest poważny problem, rodem z PRL-u

Po pierwsze nie zgadzam się z Tobą bo dyskutować zawsze warto.
Po drugie uważam Twoją wypowiedź za zwyczajnie obraźliwą i tak naprawdę oprócz "opluwania" innych niewiele wnoszącą. Tak naprawdę mało dojrzałą...