dość wielu użytkowników tej strony pamięta takie osoby jak Bernard i Stefka ! Jednak tak niewielu z nas jest w stanie powiedzieć cokolwiek więcej na ich temat ... jak się nazywali, skąd tu przybyli, a może Kępno to ich rodzinna miejscowość a jeśli tak to może żyje gdzieś tu ich rodzina ? jak zakończył się ich żywot ? to jest para, która na trwałe zapisała się w naszej pamięci a co za tym idzie jest kawałkiem historii Kępna. Jeśli ktoś cokolwiek wie na ich temat to piszcie tutaj ! a może ktoś posiada jakieś fotki, żeby można było wrzucić do galerii ...
P.S. tak od siebie ... w dzieciństwie niestety Stefka i Bernard byli obiektem kpin nie tylko moich ale większości rówieśników ... wytłumaczenia na takie zachowanie nie ma żadnego rozsądnego oprócz jakichś tam błędów młodości . Myślę, że najważniejsze jest to, że jednak z wiekiem człowiek dojrzał do tego, żeby zrozumieć ...

Temat trudny, ale myślę że ciekawy. Zobaczymy co da się odtworzyć z ich losów.
S.

Stefka czyli pewnie Stefania a może Stanisława nosiła panieńskie nazwisko Rau ... Bernard prawdopodobnie Wesoły ale to mam jeszcze nie potwierdzone ! mieszkali razem naul. Warszawskiej u p. Stręka (gdzie to dokładnie jest ? ) jutro mam nadzieję, że będę miała duuuużo więcej wiadomości bo chyba dotarłam do jakiegoś konkretnego źródła !

wszystko się zgadza tylko Bernard nazywałsię Górecki od Romana Stręka jutro dowiem się więcej.

A mówiłem że w okolicach "Żabki" mieszkali Pamiętasz gdzie kiedyś garbowano skóry? To właśnie tam jest dom p. Stręka.

To jest Warszawska 13

dzięki Mira !!! już skojarzyłam ten budynek po poście Slawasa i chciałam się tam wybrać, żeby sprawdzić nr ;-) więc adres mamy już pełny ul. Warszawska (Armii Czerwonej) 13 !

Pamiętam jak Bernard codziennie prowadził wózek ze złomem do Baranowa. Razem chodzili do Cechowej, mieli swój ulubiony stolik, zamawiali herbatę jak to mówił Bernard "ULUNG" Bardzo często razem siedzieli na ławkach przy pomniku na Rynku

Wracającdo Stefki i Bernarda to nie u Stręka a bramędalej(sklep Komandor) mieszkali.Tyle o Tych poczciwych, skromnych i pracowitych kępniakach napisano w Socjum - to dobrze bo ,,Zyjemy tak długo jak długo o nas się pamięta"

sirena też już się tego dowiedziałam, że mieszkali u p. Ciesielskich w budynku obok ! ciągle czekam na więcej obiecanych informacji od kogoś ale coś to opornie idzie

Bernad pochodził prawdopodobnie z Słupi p.Kępnem ale to nie jest pewne.Jedno trzeba przyznać że chociaż Ci ludzie byli ułomnymi i wiele ,,psót" zgotowali im mieszkańcy naszego grodu to musicie przyznać że potrafili zadbać o Swoje utrzymanie.Przecież nie było im łatwo - ciężka praca to wożenie złomu.To nie to co dzisiaj puszki po piwie - bo to ,,jest mała piwo " taki złom.Do dziś wspominaja i pamiętają o Nich następne pokolenia - wpisali się w ,,historię" Kępna!

---

cieszę się, że wizoaq podziela nasze zdanie dot. tej pary ;-)
miałam nadzieję, że dzisiaj będę mogła tu napisać jakieś konkrety po spotkaniu z dalszą rodziną Stefki, ale niestety nie wiele mi tych wiadomości przybyło oto co wiem biorąc pod uwagę też wiadomości z tego wątku forum :
- Stefka z d. Rau , ur. w Kępnie , mieszkała na Kamsiadce ale nie znam konkretnej ulicy
- Bernard Górecki. ur. w Słupi p.Kępnem. Gdy dostał mieszkanie na ul. Warszawskiej Stefka zamieszkała razem z nim,
- przez wiele lat żyli bez ślubu ponieważ ze względu na ich ułomność i ciągłe wizyty Stefki w Urzędzie Stanu Cywilnego (podobno jej argumentem było, że mają już statki czyli meble i nic im nie brakuje do wspólnego życia)odmawiano im tego przywileju. Dopiero gdy byli w podeszłym wieku, kępiński ksiądz udzielił im ślubu więc wygląda na to, że ślub cywilny też musieli zawrzeć,
- Stefka umarła w DPS w Rzetni
- Bernard - konkretnie mi nikt nic nie potwierdził więc być może było tak jak to kempen pisał czyli wypadek na przedmieściu
- Stefka umarła pierwsza i została pochowana na cmentarzu w Parzynowie
- Bernard został pochowany prawdopodobnie w Słupi p. Kępnem

niestety nie zdobyłam żadnej fotki jedyne co nam teraz pozostaje to : zdobyć namiary na rodzinę Bernarda i ewentualnie odwiedzić jego mogiłę na cmentarzu w Słupi - może ma jakiś nagrobek ?
co do Stefki to rodzinę chyba możemy sobie już odpuścić, ale może ktoś ma możliwość dotarcia do kogoś kto pracował w tym czasie w DPS (tu sirena z racji twojej profesji liczę na ciebie;-)), no i można by odwiedzić również cmentarz w Parzynowie ...

a tak się cieszyłam, że być może już dzisiaj będzie wszystko w tej sprawie jasne i przybędą nam dwie osoby w naszej galerii
tak właściwie patrząc na osoby w galerii znane osoby jest wiele znamienitych osób, ale chyba żadne z nich nie jest tak bardzo i tak nieomalże namacalnie znane jak tych dwoje ludzi ...

Do Parzynowa na cmentarz mam zamiar się wybrać jeszcze w tym roku więc obczaję czy jest gdzieś nagrobek Stefki

A do DPS w Rzetni już kiedyś pisałem w pewnej sprawie, ale niestety mi nic nie odpisali....

W razie czego to jest e-mail do nich: dps.rzetnia@kepno.net

no to jak już obczaisz to jeszcze zrób jakąś fotkę !!! przypuszczam, że to będzie jakiś skromny grób bo pogrzeb był pewnie sfinansowany z opieki społecznej

Po kilku dniach intensywnych starań, nawiedzania Bogu ducha winnych ludzi i wielu telefonach w tej dziwnej sprawie (niejedni pewnie pukali się w czoło jak usłyszeli o co mi chodzi ) mogę podać nieco, a właściwie dużo więcej szczegółów ;-)))

Stefania Rau "Stefka" ur. w Skoroszowie 1921 r. zmarła w Domu Opieki Społecznej w Rzetni w 1991 r ... pochowana na cmentarzu w Parzynowie.
Bernard Górecki ur. w Słupi p.Kępnem 18 maja 1930 r. zmarł 31 marca 2002 r. - pochowany na kępińskim cmentarzu

Bernarda rodzice dość wcześnie zeszli z tego świata dlatego też Bernard "poszedł" na wychowanie do ciotki. Dorabiał sobie u miejscowych gospodarzy zapewne za miskę jakiejś strawy... został zatrudniony w Kępnie w Zakładzie Oczyszczania Miasta w Kępnie i z tego tytułu otrzymał też mieszkanie na ul. Warszawskiej. Jak już wcześniej wspominałam, w którymś momencie jego życia pojawiła się Stefka i z nim zamieszkała. Długo walczyli na swój sposób o zezwolenie na zalegalizowanie związku, który w ówczesnych czasach był z góry skazany na niepowodzenie dyskryminując osoby upośledzone umysłowo. Dzięki uprzejmości urzędników US sprawa została skierowana do sądu gdzie uzyskali takie zezwolenie i tym sposobem w 1974 r. zawarli związek małżeński a kilka tygodni później przypieczętowali to sakramentalnym "TAK" przed ołtarzem.
To są tylko suche fakty ... jaki wiedli żywot możemy się tylko domyślać a te osoby, które pamiętają ich osobiście być może potwierdzą to co ja myślę. Ludzie ułomni, chorzy, biedni, zaniedbani ale w tej swojej ułomności swoją ciężką pracą a przede wszystkim wzajemną wiernością przerośli nas swoją mądrością życia ...

po wyczerpaniu wszelkich możliwych i wiadomych mi już środków ewentualnego przekazu wiadomości na temat Stefki i Bernarda w desperacji zadzwoniłam chyba do najbardziej odpowiedniej osoby ;-) oczywiście do Mirka Łapy, który dopowiedział mi wiele szczegółów jakich brakowało mi do pełnego obrazu ! Jak się też w zasadzie przed chwilą dowiedziałam artykuł o tej parze, która jest jak nasza kępińska pocztówka ukaże się w Tygodniku Kępińskim ok. połowy stycznia nowego roku z czego się baaaaardzo cieszę !!!

mam nadzieję, że lada dzień będę w posiadaniu obiecanych fotek ! więc wiadomo gdzie wylądują na tej stronie ;-)))

a gdzieżby inaczej mogły wylądować)))

Czyżby to forum było inspiracją do tego tematu?