[b]Prośba do wszystkich użytkowników[/b]: Jeżeli ktoś jest w posiadaniu informacji, które mogłyby skorygować lub uzupełnić plan - bardzo proszę o sugestie.
' />
Plan Kępna 1814 jest fragmentem opracowania ,,Kępno w okresie Księstwa Warszawskiego 1806-1815".
Został zaczerpnięty z części 10, która ukaże się w najbliższych dniach.
,,Faktowi istnienia w latach 1813-1814 wojskowego lazaretu zawdzięcza Kępno swoje pierwsze monograficzne opracowanie. Rosyjski lekarz jest autorem pracy ,,Topomiediczeskoje opisanije miesteczka Kempna'' wydanego w Petersburgu w 1815r, w którym analizuje on położenie Kępna pod względem topograficznym i zdrowotnym. Kopie planu pochodzącego z tego opracowania lub jego przeróbki zamieszczano w kolejnych książkach dotyczących dziejów Kępna.
Również zamieszczony w niniejszym opracowaniu plan powstał na osnowie mapki Władimirskiego z uzupełnieniami i dodatkowymi informacjami zaczerpniętymi z innych źródeł historycznych.
Oznaczono w nim budynki wykorzystane na rosyjski wojskowy lazaret w latach 1813-1814 oraz opisano inne charakterystyczne obiekty naszego miasta. Może on posłużyć do prześledzenia zmian w naszym mieście w ciągu ostatnich dwustu lat. Analizując go, zrozumiałe staje się nazewnictwo niektórych ulic, które dla dzisiejszego mieszkańca Kępna może czasami stanowić zagadkę.
Zwraca uwagę funkcjonowanie w tym czasie młyna wodnego o dwóch kołach oraz kilku wiatraków pełniących rolę młynów. W miastach prywatnych wciąż funkcjonowało regale młyńskie zobowiązujące chłopów do korzystania z młynów należących do pana feudalnego. Opłaty za przemiał stanowiły poważne źródło dochodów. Młyny były najczęściej wypuszczane w dzierżawę. Oprócz przemiału zboża na mąkę przerabiano również zboże na kaszę oraz rośliny oleiste na olej. Przecierano ponadto słód przeznaczony do produkcji piwa. W niektórych młynach obtłukiwano korę dębową z której produkowano garbniki do wyprawiania skór. Powszechną regułą było funkcjonowanie młyna przy niemal każdym dużym folwarku.
W mieście funkcjonowały dwa browary. Jeden należący do właściciela miasta znajdował w rejonie zabudowań dworskich przy dzisiejszej ulicy Staszica. W rynku funkcjonował browar miejski należący do mieszczan. Znajdował się on przypuszczalnie pod nr 43.
Wspomniana wcześniej gorzelnia należąca do właściciela miasta dzierżawiona była przez Żydów.
W karczmach obowiązywał wyszynk dworskiego alkoholu. Mieliśmy wówczas karczmę przy ulicy Staszica obok gorzelni i browaru dworskiego, karczmę ,,Łabędź'' na Przedmieściu Warszawskim, karczmę , ,,Nowy Świat'', karczmę naprzeciwko cmentaża żydowskiego, karczmy w Krążkowach i Osinach. Alkohol dworski szynkowano też zapewne w zajeździe-hotelu ,,Zur Stadt Berlin''.
Niektóre współczesne opracowania wspominają o gorzelni w rejonie przedmieścia Nowy Świat, czyli dzisiejszej ulicy Sienkiewicza. Wydaje się to jednak mało prawdopodobne wobec bezspornego istnienia gorzelni w zabudowania dworskich. Raczej przypuszczać należy, że odbywał się tam wyszynk dworskiego alkoholu ale w sensie jego sprzedaży i handlu a nie produkcji.
Zwraca też uwagę istnienie dużego dworskiego ogrodu (tzw. ogród włoski).
Na planie oznaczono również mniejszy ogród na terenie przykościelnym.
Pokazano ponadto usytuowanie starych cmentarzy. Cmentarz katolicki znajdował się w rejonie dzisiejszego amfiteatru w parku miejskim. Cmentarz przy dzisiejszej ulicy Kwiatowej należał do parfii ewangelickiej. Przy ulicy Wrocławskiej usytuowany był cmentarz Żydowski.
Warto również zwrócić uwagę na przebieg koryta rzeki Samica, która pierwotnie przepływała wzdłuż dzisiejszej ulicy Grobla. Późniejsze przekształcenie młyna wodnego na parowy który nie wymagał już spiętrzonej wody w stawie oraz prace melioracyjne związane z osuszaniem terenu i obniżeniem poziomu wód, spowodowały korektę przebiegu koryta rzeki.
W zabudowaniach Urzędu Celnego na uwagę zasługuje skład (magazyn) soli, której handel obłożony była niegdyś opłatami akcyzowymi. Kępiński magazyn należał do jednych z największych w departamencie kaliskim i stanowił źródło zaopatrzenia dla sporego obszaru. Duże partie soli sprzedawano na zasadzie przetargu, o czym informowano zainteresowanych w ,,Dziennikach Departamentu Kaliskiego''.
Prośba do wszystkich użytkowników: Jeżeli ktoś jest w posiadaniu informacji, które mogłyby skorygować lub uzupełnić plan - bardzo proszę o sugestie.
Nie wiem jak duże to jest, ale przy tłumaczeniu wystartowałbym od tego, co potrzebuje Dominik po otrzymaniu skanów tych kserokopii na prv. Krzychu ewentualną kolejność ustal z nim albo po kolei zapychaj moją skrzynkę skanami
slawomir wieczorek napisał/a:
Tak więc z bardzo dużym prawdopodobieństwem możemy założyć, że od XV do XVII wieku to cmentarz baranowski był miejscem spoczynku większości Kępnian
Sądzę, że to jest właściwy tok rozumowania ale miejsce pochówku zwykłych ludzi pewnie było przy kościele św. Wojciecha, który prawdopodobnie był usytuowany na miejscu obecnego cmentarza. Kosciół ten po sprofanowaniu został rozebrany w 1809 roku a cmentarz pozostał. Przy kościele farnym chowani byli tylko zamożniejsi natomiast duchowieństwo było chowane pod ołtarzem kościoła w Grębaninie.
Do czasu powstania parafii w Kępnie, katolicy grzebani byli zapewne na cmentarzu przy kościele w Baranowie. Kępno podlegało przecież parafii baranowskiej. Parafia w Baranowie erygowana była w roku 1400. Tak więc z bardzo dużym prawdopodobieństwem możemy założyć, że od XV do XVII wieku to cmentarz baranowski był miejscem spoczynku większości Kępnian. Z tego co wiem, brak jest źródeł pisanych dotyczących wcześniejszych dziejów kościoła w Baranowie. Nie wiemy, kiedy został wybudowany pierwszy kościół. Regułą było funkcjonowanie cmentarzy przykościelnych a katolicki obrzęd pogrzebowy wymagał pochowania zwłok na miejscu poświęconym. Raczej należy wykluczyć istnienia samodzielnego cmentarza gdzieś w obrębie dzisiejszego Kępna.
Tak więc ja obstawiam Baranów.
W X wieku w państwie Mieszka wciąż funkcjonowały obrzędy pogrzebowe pogańskie (ciałopalenie), śladów których archeolodzy nie potrafią odnaleźć (i to na obszarze całego państwa Mieszka). Zwłoki były palone i nie ma śladów tych pochówków.
Odkrywane pochówki szkieletowe są wskazówką, kiedy na danym obszarze zaczęło obowiązywać chrześcijaństwo. Wydaje mi się, że nasz obszar nie został szczegółowo archeologicznie przebadany aby jednoznacznie odpowiedzieć na Twoje pytanie Kempen.
#40
amalina
05/09/2018 14:23
#39
Dominik Makosch
05/09/2018 14:19
#36
krzychu70
05/09/2018 13:45
#33
efkama
08/05/2014 09:52
