Kościół filialny p. w. Św. Wawrzyńca, wzniesiony w latach 1820-2l. Orientowany. Konstrukcji szachulcowej, potynkowany. Jednonawowy. Krótkie prezbiterium zamknięte trójbocznie z zakrystią od północy. Szersza nawa z przybudówką od zachodu. W kształcie niskiej wieży drewnianej, konstrukcji słupowej, szalowanej deskami. Wewnątrz stropy belkowane, chór muzyczny drewniany wsparty na dwóch profilowanych słupach. W tęczy krucyfiks ludowy o tradycjach gotyckich. Dachy dwuspadowe, nad zakrystią pulpitowy, kryte gontem. Nad nawą wieżyczka na sygnaturkę kształtu barokowego. Ołtarz główny wykonany przez stolarza Błażeja z Wierszowa 1650, pomalowany 1698 z fundacji Barbary Lipskiej, w nim obraz św. Wawrzyńca z klęczącą postacią księdza fundatora, napisem fundacyjnym i datą 1697, w uszach obrazy śś. Barbary i Katarzyny. W nowych ołtarzach bocznych barokowe obrazy św. Marii Magdaleny i nieznanego świętego. Obraz Matki Boskiej z widokiem Jasnej Góry, ludowy w. XIX. Dzwon gotycki zapewne w. XV. Sygnaturka w. XVIII.