Synagoga w Kępnie
Synagoga znajdująca się w Kępnie przy ulicy Łaziennej 6, niedaleko rynku,
została zbudowana w latach 1815-1816 według projektu architektów z Brzegu, braci Fryderyka i Karola Schefflerów. Stanęła na miejscu starszej, drewnianej synagogi. W 1893 i 1924 roku została poddana kapitalnemu remontowi.
Podczas II wojny światowej hitlerowcy doszczętnie zdewastowali synagogę. Po zakończeniu wojny przez wiele lat stała opuszczona i popadała w ruinę. 16 maja 1973 roku uległa pożarowi, który dopełnił dzieła zniszczenia.
W latach 1987-1991 synagoga została poddana kapitalnemu remontowi w celu późniejszego ulokowania w niej muzeum co się nie powiodło. Synagoga na mocy ustawy z 1997 roku o restytucji mienia żydowskiego została zwrócona Gminie Wyznaniowej Żydowskiej we Wrocławiu. Obecnie nieużytkowana, jest wystawiona na sprzedaż.
Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta w stylu klasycystycznym. W zachodniej części znajdował się przedsionek, z którego wchodziło się do kwadratowej głównej sali modlitewnej. W jej wnętrzach zachowały się fragmenty stiukowej dekoracji klasycystycznej i polichromii z lat 1924-1925. Dawniej na ścianie wschodniej znajdowała się bardzo bogato zdobiona oprawa na Aron ha-kodesz, a na środku bima, zniszczone podczas II wojny światowej.
Od południa znajduje się niewielka przybudówka. Na piętrze znajdowała się babiniec, otwarta arkadami na salę główną. Fasada budynku z monumentalnym portykiem toskańskim nawiązuje do fasady Opery w Poczdamie.

Z zainteresowaniem zapoznałem się z pracami pani Katarzyny. Zawarto w nich sporo informacji na temat historii Kępna oraz gminy żydowskiej. Myślę, że dla ,,Kępniaków'' są one w większości znane.

Zrozumienie merytorycznej części pracy licencjackiej wymaga wiedzy z zakresu historii sztuki. Pewnie nie raz będę jeszcze wracał do pewnych zapisów po uzupełnieniu znajomomości chociażby nomenklatury z tej dziedziny. Tę część pracy uważam za bardzo wartościową i w połączeniu z opracowaniami Zajczyka daje bogaty obraz architektury naszej synagogi.
Pani Katarzyno, żałuję tylko, że przy swojej dużej wiedzy z zakresu historii sztuki, nie pokusiła się Pani na szczegółowe techniczne opracowanie najważniejszych detali architektonicznych (inwentaryzacja detali istniejących z ich dokładnym zwymiarowaniem oraz próba odtworzenia tych już nieistniejących na podstawie fotografii). Zdaję sobie sprawę, że jest to proces czasochłonny a każdy z nas dysponuje ograniczonym zakresem czasu. Ale pomarzyć mogę, prawda?

W przyszłości, kiedy znajdą się środki na rewitalizację obiektu i całego otoczenia naszej synagogi, dbałość o wierne odtworzenie tych detali będzie stanowić o sukcesie lub braku sukcesu całego przedsięwzięcia.

Praca dyplowowa stanowi natomiast pomysł na adaptację obiektu dla celów kulturalnych.
Jest to bardzo wdzięczny temat do dyskusji. Pewnie każdy z nas ma swój pogląd na co należy przeznaczyć synagogę. Wydaje się, że koncepcja Pani Katarzyny jest najrozsądniejszym pomysłem. Kwestią otwartą pozostaje oczywiście jak należy to uczynić. Pomysły można mnożyć.

Ponieważ do tej pory nikt oprócz pani Katarzyny nie przedstawił spójnej koncepcji w postaci rysunków, trudno dokonać jakichkolwiek analiz porównawczych.

Pozostaje zatem ocena Jej koncepcji. Myślę, że Pani Katarzyna nie bedzie miała nic przeciwko temu, aby poddać analizie jej pomysł. Wnikliwie zapoznałem się z częścią rysunkową i mam szereg spostrzeżeń.

Zanim jednak przedstawię swoją ocenę chciałbym zadać pytanie, czy Pani Katarzyna jest obserwatorem Socjum i jest chętna do zabrania głosu w tym temacie. Krótko mówiąc, czy jest chętna bronić swojej koncepcji oraz odnosić się do krytycznych uwag?
Oraz czy znajdą się inni użytkownicy forum chcący wziąć udział w takiej wymianie poglądów.
Może wspólnymi siłami jesteśmy w stanie wypracować koncepcję, która najlepiej odpowiadałby wyobrażeniom i pragnieniom Kępniaków w tym zakresie?

napiszę krótko - pomysł Kasi jest wg mnie odważny, głównie dlatego, że obok klasycystycznej, konkretniej, nie eklektycznej bryły bożnicy proponuje postawić "hipermodernistyczny" budynek ze szkła i stali. W związku z tym myślę, że znajdą się przeciwnicy tej idei ale ja osobiście podpisuję się pod taką koncepcją obiema rękoma - mnie bardzo się to wszystko podoba i marzę o tym, żeby w budynku postawionym na miejscu łaźni znalazł swoje miejsce np KOK razem z Muzeum Ziemi Kępińskiej a sama synagoga mogłaby się stać, tak jak to proponuje Kasia salą koncertową.

Kempen, przedstawiona koncepcja pod względem architektonicznym jest OK i wpisuje się w aktualne tendencje do łączenia różnych stylów i materiałów (piramida przed Luwrem, szklany dach bundestagu i szereg innych), chociaż mam szereg technicznych uwag o których chętnie bym podyskutował z autorką.
Zaprezentowana koncepcja nie wypełnia jednak Twoich pragnień.
Nowo projektowany obiekt sąsiadujący ze synagogą w zamyśle autorki stanowi część wystawienniczą kompleksu.
O ile można pokusić się o podzielenie tej przestrzeni na część muzealną (ekspozycja stała) oraz część przeznaczoną na czasowe wystawy, wernisaże itp. to nie widzę tutaj miejsca na usytuowanie KOK-u. Ograniczenia przestrzenne nie pozwalają na to. A wykorzystanie samej synagogi jako sali koncertowo-teatralnej wydaje się, że nie podlega dyskusji.

Pewnie, że fajnie byłoby, gdyby ten fragment miasta stanowił taki kulturalny zakątek. Dla KOK-u należałoby jednak znaleźć inne ustytuowanie.
Pytanie do Kępnian: czy jest w okolicy synagogi miejsce gdzie można by usytuować KOK?

Tego typu kompleksy kulturalne, aby dobrze fukcjonowały potrzebują administracji (w postaci profesjonalnych menadżerów).
Może odpowiednim miejscem dla administracji byłby dom modlitewny? Mam nadzieję, że nie czytają moich pomysłów obecni mieszkańcy tego przybytku .
A może administracja znajdowałaby się w budynku KOK-u, któremu podlegałby ten zaprezentowany kompleks?

Jeżeli uaktywni się autorka przedstawionych prac lub chociaż znajdzie się grono osób mające ochotę na szczegółowszą dyskusję, chętnie podzielę się swoimi uwagami do przedstawionej propozycji.

wiem Sławek wiem, mnie się podoba, pisałem o innych.